ΕΝΑ ΔΑΚΡΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΑΛΙΑ
Σήμερα το μεσημέρι, θά ήταν δώδεκα και μισή, έμαθα πως η Αμαλία έσβησε. Συμπτωματικά ήταν η ώρα της κηδείας της. Δεν κρατήθηκα δάκρυσα.
Σε αυτή την μπαλαρίνα που οι γιατροί αρχικά της στέρησαν το πόδι και μετά την ίδια την ζωή, το μόνο που αξίζει τώρα είναι ένα ζευγάρι φτερά. Να πετάει σαν Άγγελος. Είναι ένας Άγγελος.
ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΑΜΑΛΙΑ - ΜΑΚΑΡΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΟΥ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΠΡΑΚΤΙΚΗΣ!
3 comments:
..............
Πολύ όμορφη αφιέρωση σε μία ηρωίδα που πάλεψε κάτω απο δύσκολες και άνισες συνθήκες...δεν έχασε τον αγώνα ...αυτός πλέον πηρε σάρκα και οστα δικοί μας , χιλιάδες blogger είναι τώρα οι συνεχιστές.
Καλο της ταξίδι
Όταν φτάνουμε στην Αμαλία, δεν έχω λόγια. Ένα μούδιασμα με κυριεύει. Δεν αντέχω να διαβάσω τα κείμενα της. Νομίζω πως κάθε της λέξη, είναι και ένα δάκρυ πόνου. Οξύ.
Φαντάζομαι όμως την ψυχή της να ταξιδεύει σαν ΟΝΕΙΡΟΥ ΕΝΕΡΓΕΙΑ και γαληνεύω.
Τέλος πια. Σε αυτή την ζωή πόνεσε, για μια αιωνιότητα. Άφησε πίσω της τον πόνο, τον οξύ. Απαιτώντας έναν καλύτερο κόσμο. Τώρα, μάλλον, βρίσκεται ήδη εκεί. Ταξιδεύει ανέμελη, ελεύθερη ψυχή!
Post a Comment