ΕΙΜΑΙ ΕΞΑΛΛΗ!
Έσβησε η Αμαλία. Τα γραπτά της όμως θα μείνουν. Γροθιά στο στομάχι ενός αδίστακτου συστήματος, που θυσιάζει ανθρώπινες ζωές στον βωμό της αμέλειας ή των συμφερόντων. Το fakellaki.blogspot.com είναι η διαθήκη της κοπέλας αυτής, που τόσο άδικα έφυγε νωρίς.
Στην δύση της ζωής της όμως, είχε το κουράγιο να αποκαλύψει τον πόνο της. Την δύναμη να ξεμπροστιάσει με ονόματα τους υπεύθυνους για την κατάντια της υγείας της. Να γίνει μάρτυρας με όλη την σημασία της λέξης. Αγία. Ένας άγγελος που ευτυχώς τώρα αναπαύεται. Οι θύτες της θα έχουν πλέον εφιάλτες. Αν τους έμεινε καθόλου συνείδηση.
Ξύπνησα για να διαβάσω κυριακάτικες εφημερίδες. Στην σελίδα 62 στο Καρφί ένα άρθρο με τίτλο "ΘΥΣΙΑΖΟΥΝ ΠΑΙΔΙΑ", ήρθε να ξεχειλίσει την οργή μου. Πρόκειται για συγκλονιστικές καταγγελίες που αφορούν παιδιά που πάσχουν από καρκίνο και έχουν πέσει θύματα του νοσηρού αυτού συστήματος. Σαν την Αμαλία...
Αναδημοσιεύω: " Στην πιο τρυφερή ηλικία, πολλά παιδιά αναγκάζονται να παλέψουν με όλα τα τέρατα. Δεν έχουν να αντιμετωπίσουν μόνο τον καρκίνο. Έχουν να αντιμετωπίζουν και το τέρας της γραφειοκρατίας, που πολλές φορές κλείνει τις πύλες της σωτηρίας. Οι περιπτώσεις πολλές, με τελευταία και πιο σοβαρή αυτή της μικρής Δανάης".
Δύο χρόνια πριν οι γιατροί διέγνωσαν καρκίνο στο δεξί κάτω άκρο. Έχοντας κινήσει γη και ουρανό, οι γονείς της πήγαν το παιδί στην Γερμανία. Εκεί, οι γιατροί αναγκάστηκαν να προχωρήσουν σε ακρωτηριασμό του ποδιού και στην συνέχεια σε μεταμόσχευση κυττάρων. Το παιδί διέφυγε τον κίνδυνο και γύρισε στην Ελλάδα. Σε λίγο όμως άρχισε υποφέρει από φρικτούς πονοκεφάλους. Οι έλληνες γιατροί αποφάνθηκαν πως επρόκειτο για ενδονοσοκομειακή λοίμωξη, χορήγησαν φαρμακευτική αγωγή, αλλά δεν πέτυχαν καμία βελτίωση. Στις παρακλήσεις της οικογένειας να τους δώσουν την απαραίτητη ιατρική γνωμάτευση , ώστε να καλύψει το ΙΚΑ τα έξοδα νοσηλείας και πάλι στην Γερμανία, οι γιατροί κώφευσαν. Αρνήθηκαν. Η Δανάη έμεινε εδώ και οι τελευταίες εξετάσεις (βιοψίας) έδειξαν, μετάσταση του καρκίνου στον εγκέφαλο! Αχ! Αμαλία, δεν ήσουν ούτε το πρώτο, ούτε το τελευταίο θύμα...
Παράλληλα, δημοσιεύονται περιπτώσεις όπου τα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία "φεσώνουν" τα ξένα νοσοκομεία. Στις 23 Απριλίου μια οικογένεια από την Λάρισα, απειλήθηκε με κατάσχεση της όποιας περιουσίας της, επειδή το ασφαλιστικό ταμείο δεν κατέβαλε σε νοσοκομείο του εξωτερικού τα 13.627 ευρώ που όφειλε, για την μεταμόσχευση στο οκτάχρονο παιδί τους. Χάρη στην μεσολάβηση του Συλλόγου Ηπατομεταμοσχευμένων Παιδιών , σταμάτησε την τελευταία στιγμή η κατάσχεση.
Πόσα να αντέξει κανείς; Όταν αναλογίζομαι πόσο εύκολα ξεπεράστηκαν οι γραφειοκρατικές διαδικασίες, ώστε να βρεθούν τα εκατομμύρια, να αγοραστεί από τα ασφαλιστικά ταμείο το "ΟΜΟΛΟΓΟ" και να "επενδυθούν" σε μίζες τα λεφτά (που θα έπρεπε να καλύπτουν τέτοιες ανάγκες - ζωής και θανάτου- των ασφαλισμένων), εξοργίζομαι. Γίνομαι έξαλλη!
9 comments:
Μας απομένει να κάνουμε δεήσεις για να μην πέσουμε στα χέρια τους....
Σε τί κόσμο φέραμε τα παιδιά μας;...
Αισθάνομαι τύψεις...
Γλαρένιες αγκαλιές
Δεν το ασπάζομαι αυτό. Ο κόσμος, η ζωή, έχουν και τις πολύ όμορφες όψεις τους. Καλώς οδηγούμε τα παιδιά μας σε αυτήν.
Όμως, καταστάσεις σαν και αυτές δεν μπορούν να σε αφήσουν αδιάφορο. Τα πολλά μέτρα και τα πολλά σταθμά, με εξαγριώνουν.
Ας ρίξουν λεφτά στην παιδεία, να βγαίνουν σωστοί επιστήμονες, που θα μας γλυτώνουν από τα δεινά, όχι να τα προκαλούν και από πάνω.
Όχι, ακόμα και αυτά - τα χρήματα - που μαζεύει ο κοσμάκης στα ασφαλιστικά ταμεία, να τα τζογάρουν για να γίνονται πλούσια, λίγα λαμόγια. Έλεος. Λίγη τσίπα πια.
Καλησπέρα σπιτογατούλα! :)
Να χαίρεσαι τα παιδάκια σου ή παιδάκι; Σίγουρα είσαι καλή μάνα και πολύ σε χαίρομαι!
Έχεις απόλυτο δίκιο σε όσα γράφεις. Και συμφωνώ μαζί σου. Ας ενώσουμε τις φωνές μας και ας προσπαθήσουμε να διορθωθεί το χάος της αναξιοπιστίας των ταμείων και του συστήματος υγείας, από κάθε μετερίζι. Είναι τραγικό το χάλι καθώς και η ανευθυνότητα. Και θύματα είμαστε όλοι. Και οι γιατροί και οι νοσηλευτές και οι ασθενείς. Μεγάλη και πικρή ιστορία.
Ας αναπαυθεί εν ειρήνη η ψυχούλα της Αμαλίας και είθε να είναι το τελευταίο θύμα.
Είναι το λιγότερο τραγικά αυτά τα πράγματα.
κοίτα παντού γύρω σου,στο σύστημα που ζούμε οι ανθρώπινες ζωές δεν έχουν καμία αξία...
αν και ποτέ δεν είχαν....
Ας νιώσει τουλάχιστον εκεί την αγκαλια και την αγαπή ...Καλο ταξίδι
Κατι last το σύστημα τρώει τα παιδιά μας για αυτό ΠΡΟΣΟΧΗ!
Χαιρετώ όλα τα new entries.
Γητεύτρια, προς το παρών έχω ένα παιδί. Το δεύτερο μαγειρεύεται.
Συμφωνώ μαζί σου. Πρέπει να ενώσουμε τις φωνές μας. Ίσως τέτοιοι λόγοι αναδεικνύουν και το νόημα των blogs, μεταξύ άλλων.
Να μην ξεχνάμε όμως , πως υπάρχουν και υπέροχοι γιατροί, επιστήμονες και άνθρωποι.
Κάθε φορά που κάποιος δικός μου χρειάζεται γιατρό, κάνω έρευνα. Ρωτάω όλη την πιάτσα. Ποιος είναι κορυφαίος στην τάδε ειδικότητα, σε δημόσιο νοσοκομείο (παίζει ρόλο) και δεν παίρνει φακελάκια.
Nyxtolouloudo, lockheart...Πάντα υπάρχει κάποιος. Σε αυτούς... θέλεις να φιλάς το χέρι.
Η ζωές μας τελικά στο Έλεος του Θεού ...
Post a Comment