I HAD A DREAM

Επηρεασμένη λες από την χούντα στο Myanmar, είδα ένα περίεργο όνειρο εψές. Οι δρόμοι είχαν γεμίσει στρατιωτικά οχήματα. Περιπολίες ασφαλείας είχαν κατανεμηθεί σε κάθε γωνιά. Ίσχυε απαγόρευση κυκλοφορίας και οι "επαναστάτες" διώκονταν, βασανίζονταν και εκτελούνταν. Μας συνέλαβαν και εμάς. Τον άντρα μου και μένα. Οι δεσμώτες μας οδήγησαν σε ένα κελί, που έμοιαζε με γραφείο κλειστό χωρίς παράθυρα και κάγκελα. Ήταν θέμα ωρών, να νιώσουμε την ανάσα του θανάτου στο σβέρκο μας. Ξαφνικά βλέπουμε μέσα στο ίδιο κελί μια κοπέλα περίπου 20 ετών. Αλαφιασμένη και ξαναμμένη. Ήταν πανέμορφη. Ιδανική. Αγρίμι σκέτο. Πέφτει πάνω στον άνδρα μου και αρχίζει να τον φιλάει, να τον χαϊδεύει, να ορμάει στον λοβό του αυτιού του. "Σε θέλω...τώρα!", του ψιθύρισε λάγνα. Εκείνος φανερά ξαφνιασμένος, μα και ταυτόχρονα, αναπάντεχα ερεθισμένος τραβήχτηκε. "Δεν μπορώ...δεν βλέπεις; Την ρώτησε. "Είναι η γυναίκα μου εδώ και μας κοιτάζει. Δεν θα έκανα ποτέ κάτι, που μπορεί να την πονέσει" είπε και με κοίταξε κατάματα. Η μικρή έριξε επάνω του το κορμί της με όλη της την δύναμη, γύρισε το κεφάλι πάνω από τον ώμο της, με κοίταξε πονηρά, κατέβηκε πιο χαμηλά και μίλησε. "Ακόμα καλύτερα, αν η γυναίκα σου έχει πρόβλημα, θα μας το πει..." Το όνειρο θα μπορούσε να τελειώσει κάπου εδώ. Μα όχι...συνεχίστηκε... Με ένα νεύμα έδωσα την συγκατάθεσή μου. Συνεχίστε...η ζωή μας σε λίγο σταματάει, ας προλάβουμε έστω ένα όργιο, σκέφτηκα. Το τελευταίο μου δώρο προς αυτόν...όσο είμαστε ζωντανοί! Η αδρεναλίνη ανέβαινε τόσο από το θέαμα, όσο και από την αγωνία μήπως η πόρτα ανοίξει και η τελευταία στιγμή της ερωτικής διέγερσης κλείσει. Η πόρτα άνοιξε...αλλά ευτυχώς δεν ήταν για κακό. Κανένας δεν μας διέκοψε. Οι φύλακες απλώς πέταξαν μέσα έναν νεαρό... και την έκλεισαν ταχύτατα πίσω του με βρόντο. Ήταν τόσο όμορφος. Αν και σαστισμένος από την ιδιόρρυθμη κατάσταση που βίωνε, βρήκε τον τρόπο να αστειευτεί. "Μη μου πείτε, εδώ ικανοποιεί ο μελλοθάνατος την τελευταία του επιθυμία". Γελάσαμε όλοι. Την στιγμή που μικρός Άδωνις με έσφιξε στην αγκαλιά του, έτοιμος να ΜΕ μεθύσει σε ένα του φιλί, το όνειρο έσβησε. Ξύπνησα. Άντε τώρα να βρει κανείς ονειροκρίτη, να το κρίνει...