ΗΔΗ ΚΑΠΟΙΟΙ ΦΕΥΓΟΥΝ...
Ήδη κάποιοι φεύγουν... Φίλοι απ΄τα παλιά. Άνθη πλήθος πέφτουν. Σαν τα δάκρυα. Μαυροφορεμένοι μέσ΄τα μάρμαρα... Κάποιοι φίλοι φεύγουν, κάπως πρόωρα. Ήδη κάποιοι φεύγουν... Εμείς, ανήμερα κρύβουμε τα μάτια και το βούρκωμα. Ήδη κάποιοι φεύγουν και εμείς, εδώ, ακόμα παιδιά... Άραγε όταν φεύγεις... πώς νa 'ναι από ψηλά; 26.7.2006 "Λίλη - Ερμίνα"
6 comments:
Καλή μου φίλη, κανείς δε γύρισε για να μας πει....
Και μερικοί που επιμένουν πως επέστρεψαν (πράγμα που δεν πιστεύω), μιλούν για πολύ φως....
Καλό σου βράδυ!
Φως βλέπω κάθε φορά στο βλέμμα και στις λέξεις σου.
Φως είναι η ίδια η ζωή, η ενέργεια, η ύπαρξη.
Σε ευχαριστώ, όνειρα γλυκά!
Με κολακεύεις και με παραχαϊδεύεις σαν το Γλάρο μου...
Μου δίνεις όμως και κουράγιο και σ' ευχαριστώ!
Γλαρένιες αγκαλιές
Σου αξίζει...σε νοιώθω καλή μου φίλη.
Και μένα με παραχαϊδεύει ο γάτος μου και δεν χορταίνω. Ας το απολαύσουμε.
Αγάπες πολλές.
Αναφορικά να πούμε ότι υπάρχουν αναφορές επιστροφής και έχουν γραφτεί πολλά βιβλία για αυτό, το γεγονός το οποίο μερικοί θυμούνται η ο τομέας ανακλησης ''μνήμης θανάτου΄΄. Πάντως το ότι κάτι υπάρχει αυτο ειναι το μόνο σίγουρο.
Παντως για να είναι απο ψηλά ...λογικά καλά θα είναι :)
Ποιητικά σίγουρα...
Ρεαλιστικά δεν λένε κάτι για τα ραπανάκια ανάποδα?
Μια μνήμη προηγούμενης ζωής θα ήταν πολύ χρήσιμη πάντως!
Post a Comment