Tuesday 26 May 2009

ΟΙ PLAYMATE ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΑΝΑ ΚΡΗΤΗ, Η ΜΑΥΡΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ Η ΗΔΟΝΟΒΛΕΨΙΑ ΤΟΥ ΣΑΔΟΜΑΖΟΧΙΣΜΟΥ...

Αθήνα, μια ζεστή, σχεδόν καλοκαιρινή νύχτα Μαΐου. Άλλη μια βραδιά στο σπίτι. Χαλάρωση και ένταση να παλεύουν ως εσωτερικές δυνάμεις. Η έμπνευση και απόψε δεν λέει να με επισκεφθεί. Το διαδίκτυο δεν με έλκει όπως παλαιότερα. Η οικογένεια δεν με έχει αυτή την στιγμή ανάγκη. Μπορώ να κάνω ότι θέλω. Καταφεύγω στην εύκολη κολλητή. Την Τ.V. Και στο αγαπημένο μου σπορ...Το Ζάπινγκ! Πλούσια η νύχτα σε θέαμα, μετά την νέα σελήνη, που θα έλεγε και η Μάνα της τηλεοπτικής Αστρολογίας που την λένε...Πατέρα. Την ώρα που ξάπλωσα αναπαυτικά, μπροστά απ΄ την τηλεόραση, τέντωσα νωχελικά το κορμί μου, άκουσα κάτι κρακ - κρακ στην πλάτη μου... και σκέφτηκα πως όλη μέρα πάλι δεν βρήκα χρόνο να γυμναστώ. Έτσι όπως πάω θα καταρρεύσω πριν την ώρα μου. Ήδη παρατηρώ τον νόμο της βαρύτητας στο πετσί μου. Αύριο δεν έχει αναβολές, full body, παρακαλώ. Η νύχτα στο μεταξύ, έχει PLAYMATE 2009 στο STAR, άρα κάτι υπόσχεται. Από λίγα, έως πάρα πολλά. Είναι και η επίσημη πρώτη την Ελεονώρας, οπότε θέλω να την τσεκάρω. Αποχώρησε εκτάκτως και ο Μίλτος Μακρίδης από την παρουσίαση, ήθελα να δω αν θα τα πάει καλά. Ανοίγω την τηλεόραση, ακριβώς την στιγμή που παρελαύνει το νούμερο τέσσερα με δαντελωτά μαύρα εσώρουχα και ένα φετιχιστικό κορσεδάκι. Μμμμμ. Καλό. Με φαντάζομαι με αυτά τα εσώρουχα. Πως θα έδειχνα άραγε; Κοιτάζω με ελαφρά απογοήτευση την κοιλίτσα μου, η οποία προβάλει με επεκτατικές διαθέσεις. Φοράω φόρμα. Την στολή ΅οικίας΅. Πόσο σέξυ μπορεί να είναι μια φόρμα; Την σκέψη μου διακόπτει η εμφάνιση του νούμερο 6. Ο συνειρμός 6 είσαι σέξυ, δεν μου έρχεται τυχαία. Θυμάμαι να παίζω βόλλευ με το νούμερο αυτό στην πλάτη, από κάτω κολλητό μαύρο σορτσάκι και να σείονται τα γήπεδα στην εφηβεία μου. Τότε όταν έβλεπα τα καλιστεία στον ΑΝΤ1 ήθελα μια μέρα να μεγαλώσω για να γίνω γυναίκα σαν και αυτές, πιο δυναμική και ποιο ώριμη όμως. Σήμερα, μόλις στα 34 και αφράτη μητέρα δύο υιών, θα ήθελα να μπορούσα να γινόμουν μικρότερη και πιο ανάλαφρη σαν κοπέλα. Η ωριμότητα είναι βαριά! Κάπου, το μεσοδιάστημα φεύγει γρήγορα και ο χρόνος έρχεται να σε διδάξει ότι τα νέα - βελτιωμένα μοντέλα είναι πάντα καλύτερα. Όση γνώση και να έχεις κερδίσει στο πέρασμα του χρόνου, τίποτα δεν συγκρίνεται με την ορμή της νιότης! Αν κάτι έμαθα όμως όλα αυτά τα χρόνια στα Μέσα Ενημέρωσης, είναι να ξεχωρίζω το ταλέντο όπου και όταν το συναντώ. Όταν είδα για πρώτη φορά την Ελεονώρα, μου τράβηξε το βλέμμα από μακριά. Έλαμπε, άνετη και ανεπιτήδευτη όπως διέσχιζε τον δρόμο από απέναντί. Πηγαίναμε στην ίδια σύσκεψη. Μονοπόλησε το ενδιαφέρον μου. Τότε ακόμα έλεγε ειδήσεις και φοβόταν να κάνει κάτι ποιο ανάλαφρο, που θα έθετε την εγκυρότητά της σε κίνδυνο. Απόψε ήταν ακριβώς το αντίθετο. Απαλλαγμένη από άγχος, έζησε και αυτή την εμπειρία, χωρίς να τρελαθεί κιόλας. Τα κατάφερε, ακόμα και όταν μετά τον χορό έπρεπε να μιλήσει με κομμένη την ανάσα. Το μαλλί της μόνο δεν μου πολυαρέσει κοντό και θα πρότεινα μετά το καλοκαιράκι την λύση των εξτένσιονς. Το νούμερο 6 λοιπόν,για να επανέλθουμε στα νέα βελτιωμένα μοντέλα που ονειρεύονται προβολή μέσα από την δημοσιογραφία, η Έυη Κυριακού, εκτός από ιδανικά σέξι, είχε αυτό που λέω ΧΑΡΙΣΜΑ. Ομορφιά, νάζι, καλή διάθεση, πονηρό βλέμμα, αέρινη κίνηση. Όλο το πακέτο. Την στόφα μιας σταρ! Νομίζω πως η Ελεονώρα ανέφερε πως κατάγεται από το Ρέθυμνο, δεν είμαι σίγουρη όμως, γιατί η ομορφιά αυτής της κοπέλας, η λάμψη της, ήταν αξιοθαύμαστες και μου απέσπασαν όλη την προσοχή. Είχα καταλήξει με σιγουριά στην νικήτρια της χρονιάς! Από περιέργεια είδα και τις υπόλοιπες κοπέλες, καλές όλες, υπέροχα σώματα. Γέλασα με κάτι γλιστρήματα των καλλονών επί του λείου δαπέδου και περίμενα απλώς να εξαντληθεί ο ανταγωνισμός. Το νούμερο 10, ήταν η επόμενη επιλογή μου. Χρυσή Δρακάκη. Μια κουκλίτσα. Από το Ρέθυμνο και αυτή. Βρε, τί βγάζει το Ρέθυμνο σκέφτηκα, η γενέτειρα της γιαγιάς μου. Κάποτε η γιαγιά μου ήταν η ομορφότερη του Ρεθύμνου, τώρα να δεις γιαγιάκα κάτι νέα εξελιγμένα μοντέλα! Στην διακοπές για διαφημίσεις, (δεν φαντάζομαι να πιστεύει κανείς πως κάθομαι εύκολα να δω διαφημίσεις) το θέαμα ήταν ποικίλο και άκρως ενδιαφέρον. Στο ΣΚΑΙ ο Παπαχελάς είχε ένα εκπληκτικό αφιέρωμα στην μικρασιατική καταστροφή, η ΝΕΤ την ιστορική σειρά Μεγάλη Αλλαγή, που ανελλιπώς παρακολουθώ κάθε Δευτέρα (χωρίς καλλιστεία). Το επεισόδιο ήταν αφιερωμένο στην επταετία, άλλη μια μελανή σελίδα στην Ελληνική ιστορία. Ο Μάκης πάλι στο ALTER είχε βάλει στο μάτι την "ζωντανή τέχνη" του μέχρι αιμορραγίας μαστιγώματος. Άλλο και τούτο. Γιατί δεν μας λένε από την αρχή ότι πρόκειται για μια ζωντανή παρουσίαση επιδειξιμανούς σαδομαζοχισχού και παράλληλης ηδονοβλεψίας εκ μέρους όλων όσων το παρακολουθούν. Αυτό είναι, θέλει και πολύ σκέψη; Άρχισαν την ανάλυση... Ξαναγυρίζω στα καλλιστεία. Αρχίζει μόλις "Η ώρα των ερωτήσεων". Perfect timing! Αν ξανακούσω για αυτή την περίφημη ισορροπία οικογένειας και καριέρας...θα ουρλιάξω. Κι΄όμως! Όχι, δεν είναι εφικτή, λέει η ειδικός, Εύη Βατίδου, από την κριτική επιτροπή. Ναι, μπορεί, μακάρι... εύχονται οι ανύπαντρες. Ότι και να λέμε, αν δεν το έχεις ζήσει δεν καταλαβαίνεις το ζόρι. Είναι σχεδόν αδύνατον να είσαι καλή σε όλα. Πάντα κάτι βαραίνει περισσότερο, στην ζυγαριά των προτεραιοτήτων. Και δεν είναι πάντα το ίδιο. Με τα χρόνια οι προτεραιότητες αλλάζουν... Εκτός και αν είσαι η Μενεγάκη! Μόνο η Ελενίτσα του τηλεοπτικού τοπίου τα κάνει όλα σε σωστές αναλογίες, το χαίρεται, της αξίζει και μπράβο της. Η ώρα της απονομής έχει έρθει. Οι αναπληρωματικές πασχίζουν να κρατήσουν στο ώμο την κορδέλα με τον τίτλο και οι περσινές τεντώνονται πάντα στα τακούνια τους για να τους περάσουν το στέμμα. Μα γιατί, πάντα μα πάντα, είναι άβολη αυτή η διαδικασία; Γιατί δεν καταργούν επιτέλους τις κορδέλες; Να φοράνε στα κορίτσι μια καρφίτσα καταμεσής του στήθους με το τίτλο. Να μην κρυβόμαστε... και εκεί κρίνεται το αποτέλεσμα. Στην διαφορά στήθους! Οι επιλογές μου δικαιώθηκαν απόλυτα! Το σέξι 6 και του καλό το 10, πήραν τους κορυφαίους για φέτος τίτλους της διοργάνωσης. Στοίχημα, γιατί δεν είχα παίξει; PLAYMATE 2009 ΕΥΗ ΚΥΡΙΑΚΟΥ SOUPERSTAR 2009 Η ΧΡΥΣΗ ΔΡΑΚΑΚΗ. Αν είναι όντως και οι δύο από το Ρέθυμνο... τις φαντάζεστε να περπατάνε δίπλα δίπλα στην προκυμαία; Πόσοι θα λιώνουν στο πέρασμά τους; Άραγε είναι φίλες ή άσπονδες ανταγωνίστριες μεταξύ τους; Ο χρόνος θα δείξει. Τους ανήκει. Τους αξίζει. Ας το ζήσουν το όνειρο. Όχι απλά παρουσιάστριες ειδήσεων να γίνουνε, αυτό είναι το λιγότερο... Να κατακτήσουν, τον κόσμο ολόκληρο! Και να αντιμετωπίζουν την κάθε στιγμή της ζωής με χαμόγελο! Υ.Γ. Από αύριο δεν έχει αναβολές...

4 comments:

ενας ανοητος αντρας said...

μαζι σου και εγω
λογω μπασκετ δεν ειδα τις κοπελες
μοναχα το 4, το 5 και το 6 κι αυτες σε μια διακοπη
μολις ειδα το 6 ημουν σιγουρος οτι θα ειναι η νικητρια
χωρις να εχω δει και τις αλλες
ειχε ολο το "πακετο"
μεχρι και σχεδον αθωοτητα στα ματια της

και τωρα που το λες ...επρεπε να παμε να βαλουμε στοιχημα
να κερδισουμε και κανενα χρημα

δεν ειδα την συνεχεια
παλι σε καποια διακοπη πιθανον το ημιχρονο
ειδα τις "επτα επι σκηνης" οπου και αργησαν ,νομιζω τελευταια ανακοινωσαν το πουλεν μας

το πρωι εμαθα τον θριαμβο της επιλογης μας

καλη σταδιοδρομια να εχει και εναν καλο Ρουβα ή κατι τελος παντων αναλογο ενα Ζαγορακη ..εναν πτωχο πλην τιμιο γονο εφοπλιστικης οικογενειας ..ξερεις τα σχετικα

αληθεια βρε γατουλα μου πως τα φερνει η ρημαδα η ζωη
ολα τα κοριτσια πως γινεται και καταληγουν να εχουν σχεση με τιμια εργατοπαιδα?
αλλα αυτο αστο ειναι αλλη ιστορια
σημεια των καιρων οπου εχουν χαθει τοσα και τοσα

νασαι καλα

marianaonice said...

Πέρασα για μια καλησπέρα...

Να είσαι ο εαυτός σου καλη μου!!
Η 34χρονη μητέρα με τις γλυκές της καμπύλες και με την ωριμότητα της ωραιότερης ηλικίας της γυναίκας!!!
:)))

Spitogata said...

Αγαπητέ Ανόητε,

έχουν επηρεαστεί από τον Ξανθόπουλο!

Φτωχοί πλην τίμιοι εφοπλιστές;
Σαν ανέκδοτο ακούγεται!

Πάντως μου θύμησες και τον αγώνα.
Οι άντρες μου τον παρακολουθούσαν σε άλλο δωμάτιο. Απορώ βέβαια γιατί. Το αποτέλεσμα είχε κριθεί από την αρχή...και ο μπασκετικός Παναθηναϊκός πήρε το αίμα όλων των ποδοπατημένων από τον Ολυμπιακό φιλάθλων πίσω! Εύγε του!

Αν ήμουν άντρας τις PLAYMATE θα έβλεπα και πάλι.

Του χρόνου λέω να πάμε ένα στοιχηματάκι...έστω μεταξύ μας!

Φιλιά πολλά

Spitogata said...

Marianna

πάντα με την καλή κουβέντα.
Σε ευχαριστώ.
Φτάνει να μην βγαίνεις στην παραλία και φωνάζουν τα παιδάκια...
"παραμ παραμ παραμ περναει ένα τρμ και μπαίνει μια χοντρή και σπάει η μηχανή...!"

Είναι τα 30+ άραγε η ωραιότερη ηλικία μιας γυναίκας;
Μακάρι.
Εγώ πάλι δεν πιστεύω σε ηλικίες.
Το ξέρετε αυτό.
Πιστεύω σε στιγμές και αυτές είναι άχρονες.

Φιλάκια πολλά - πολλά