Monday 16 February 2009

Ο ΓΟΛΓΟΘΑΣ ΕΝΟΣ ΠΑΙΔΙΟΥ ΜΕ ΜΑΘΗΣΙΑΚΕΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΣΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΧΑΟΣ

Ο μεγάλος γιός μου γίνεται αυτές τις ημέρες 15 ετών και είναι μαθητής της δευτέρας γυμνασίου. Ήδη από το δημοτικό είχαμε διακρίνει πως έχει δυσκολία στην κατανόηση σύνθετων εννοιών, αφόρητη εώς αδιόρθωτη ανορθογραφία και περιορισμένη μνήμη. Στοιχεία που τον ακολουθούν μέχρι και σήμερα. Όλα αυτά δεν σημαίνουν πως το παιδί είναι χαζό ή ανίκανο, τα τεστ εφυίας άλλωστε έχουν δείξει πως έχει IQ λίγο παραπάνω από τον μέσο άνθρωπο. Οι κάκιστες επιδόσεις στον Γυμνάσιο όμως, παρά το εντατικό διάβασμα και τα ιδιαίτερα μαθήματα μας έκαναν να αναζητήσουμε την γνώμη ειδικών. Ήδη από πέρυσι τον Ιούνιο και αφού έμεινε μετεξεταστέος σε δύο μαθήματα της πρώτης Γυμνασίου (μαθηματικά και γαλλικά) απευθυνθήκαμε στο ΚΔΑΥ, το εξειδικευμένο κέντρο διάγνωσης μαθησιακών δυσκολιών του υπουργείου Παιδείας. Πήραμε αριθμό πρωτοκόλου και μας ζήτησαν να επικοινωνήσουμε μαζί τους κατά τον Δεκέμβριο, όπου καλώς εχόντων των πραγμάτων θα έφτανε η σειρά εξέτασής του. Μέχρι και σήμερα παρά τις επανηλλημένες οχλήσεις μου η απάντηση είναι ίδια:¨προτεραιότητα έχουν τα παιδιά του Λυκείου που είναι να δώσουν εξετάσεις για τα πανεπιστήμια, καλέστε μας ξανά σε δύο μήνες΅. Στο μεταξύ, έπειτα από έναν καλοκαίρι γεμάτο εντατικά μαθήματα, πέρασε τις εξετάσεις και προήχθη στην δευτέρα τάξη. Όμως και πάλι οι βαθμοί του φέτος πάνε από το κακό στο χειρότερο. Στα περισσότερα μαθήματα ίσα ίσα πιάνει την βάση, στα αρχαία έπεσε κάτω από αυτή. Όταν παίρνει κανένα 15 κάνουμε οικογενειακό πάρτυ! Ενώ είναι πανέξυπνος, πανέμορφος, με ιδιαίτερο χιούμορ, ένα παιδί υπόδειγμα μέσα στο σπίτι και κυρίως ένας εκπληκτικά υπεύθυνος μεγάλος αδελφός απέναντι στο 15 μηνών αδελφό του, στο σχολείο είναι αυτό που λέμε περίπτωση κακού μαθητή. Περιμένοντας την σειρά μας για την εξέταση στο ΚΔΑΥ, δεν μείναμε με σταυρωμένα χέρια. Απευθυνθήκαμε σε ιδιώτες ειδικούς. Ο πρώτος ήταν ένας παιδοψυχολόγος με σπουδές και μεταπτυχιακά στην Αμερική, ο οποίος μετά από τέσσερις πέντε συναντήσεις με το παιδί και εξαντλητικά τεστ κατέληξε στο συμπέρασμα πως έχει το σύνδρομο ΔΕΠΥ(Διαταραχή Ελλειματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας) με συμπτώματα δυσλεξίας. Αυτό σημαίνει πως κάποιες συνδέσεις στον εγκέφαλο του παιδιού που ελέγχουν την προσοχή, την κατανόηση και την μνήμη δεν λειτουργούν. Μας σύστησε εξέταση από παιδοψυχίατρο ο οποίος θα συνηστούσε με την σειρά του φαρμακευτική αγωγή, δηλαδή ένα χάπι την ημέρα για να τον ηρεμεί και να του αυξάνει την προσοχή ή συστηματική θεραπεία ΝΕΥΡΟΑΝΑΔΡΑΣΗΣ BIOFEEDBACK. Στην πρώτη περίπτωση της φαρμακευτικής αγωγής τα αποτελέσματα είναι θεαματικά από την αρχή της λήψης του χαπιού. Όμως τα χάπια δεν λύνουν το πρόβλημα, απλά το καταπολεμούν για μερικές ώρες, επιφέροντας σοβαρότατες επιπτώσεις στην υγεία του παιδιού που φτάνει μέχρι και την αναστολή της ανάπτυξης. Εκτός συζήτησης λοιπόν. Η δεύτερη μέθοδος, αυτή της νευροανάδρασης, μιας σύγχρονης μεθόδου εξάσκησης των ελαττωματικών περιοχών του εγκεφάλου, έχει μεν μόνιμα αποτελέσματα, ωστόσο είναι χρονοβόρα και πανάκριβη. Χρειάζονται περίπου δύο χρόνια θεραπείας, τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα και το κόστος της κάθε επίσκεψης ξεπερνά τα 100 ευρώ την ώρα. Λόγω και της δημοσιογραφικής μου ιδιότητας δεν μου αρέσει να μένω στην γνώμη ενός ειδικού, αναζητήσαμε λοιπόν και δεύτερη άποψη. Αυτή την φορά από έναν διάσημο Έλληνα ψυχολόγο ' λογοθεραπευτή. Αυτός μας έβγαλε πως το παιδί έχει βαριά μορφή σύνθετης δυσλεξίας και πρότεινε να ακολουθήσουμε την δεύτερη μέθοδο της νευροανάδρασης σε συδυασμό με λογοθεραπεία. Οι δύο γνωματεύσεις διέφεραν αρκετά και έτσι φτάσαμε πάλι στο σημείο εκκίνησης. Χρειαζόμαστε απαραιτήτως και επειγόντως την επίσημη θέση του κρατικού φορέα, αυτή των ΚΔΑΥ. Όσο είμαστε σε αναμονή ενημέρωσα την Διευθήντρια του σχολείου του γιού μου, αφήνοντας της μάλιστα και αντίγραφα των ιδιωτικών γνωματεύσεων. Εκείνη με την σειρά της μου εξήγησε πως δεν μπορεί να τα λάβει επισήμως υπόψην, ώστε να αλλάξει και η μέθοδος εξέτασης του παιδιού, αλλά θα έδειχναν ως σχολείο μια κατανόηση μέχρι να έρθει και το επίσημο πόρισμα του ΚΔΑΥ. Παράλληλα ενημέρωσα και τους καθηγητές των βασικών μαθημάτων του γιού μου, ζητώντας τους ευγενικά να μην εξαντλούν όλη την αυστηρότητά τους πάνω σε ένα παιδί που πασιφανέστατα αντιμετωπίζει θέμα μαθησιακών δυσκολιών. Οι περισσότεροι όντως έδειξαν κατανόηση και συμφώνησαν πως δεν πρέπει να στήνουν το παιδί στα 2 μέτρα, επειδή έχει δυσκολία να εκφραστεί κυρίως στα γραπτά. Όι περισσότεροι... εκτός από την καθηγήτρια των Αρχαίων, η οποία και του είχε βάλει ήδη από το πρώτο τρίμηνο 9, βαθμό κάτω από την βάση. Η συγκεκριμένη καθηγήτρια άρχισε να μου μιλάει με τα χειρότερα λόγια για το παιδί, να μου λέει πως δεν έχει κανένα μαθησιακό πρόβλημα, αλλά απλά είναι τεμπέλης, αδιάφορος, ανάγωγος, αφηρημένος. Την ώρα που μιλούσε το στόμα της έσταζε φαρμάκι σε σημείο που με έβγαλε έξω από τα ρούχα μου. Κυρία μου της απάντησα, έχετε διαβάσει καθόλου για το πως συμπεριφέρονται τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες; Η συμπεριφορά τους μπορεί να μοιάζει με αυτή που περιγράφετε αλλά δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα. Σας παρακαλώ μην τον απαξιώνεται, μην του κολλάτε ταμπέλες και προπάντων αποφύγετε να τον αποπέρνετε μέσα στην τάξη, διότι αυτή ακριβώς η συμπεριφορά εκ μέρους των καθηγητών του, θα επιδεινώσει την κατάσταση, θα τσακίσει παραπάνω την ψυχολογία του και θα τον ωθήσει σε ανεξέλεκτες αντιδράσεις. Αυτή ήταν αμετάπιστη, επέμενε να ουρλιάζει στο γραφείο των καθηγητών πως είναι τεμπέλης και ανίκανος για οτιδήποτε παραπάνω. Της εξήγησα λοιπόν πως αν ξαναχρησιμοποιήσει τέτοιου είδους χαρακτηρισμούς θα την καταγγείλω στα αρμόδια όργανα και καλά θα κάνει αν θέλει να λέγεται εκπαιδευτικός να καθίσει να διαβάσει για το πως συπεριφέρονται στα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες. Δεν πέρασε ένας μήνας και η εν λόγω καθηγήτρια, εν ώρα μαθήματος και μπροστά σε όλους τους συμμαθητές του γύρισε στο παιδί και το αποκάλεσε για ασήμαντη αφορμή ΅απόβλητο της κοινωνίας΅. Ο μικρός γύρισε καταρακωμένος στο σπίτι μου το είπε, μου ζήτησε να τον αλλάξω σχολείο γιατί δεν αντέχει άλλο να τον κάνει έτσι ρεζίλι... και όπως ήταν λογικό έγινα έξαλλη. Ακόμα και αν αυτή ήταν η πραγματικότητα, που δεν είναι, ακόμα και αν είναι η προσωπική της άποψη, δεν έχει κανένα δικαίωμα να βρίζει, να περιθωριοποιεί και να χρησιμοποιεί τέτοιους προσβλητικούς χαρακτηρισμούς για έναν μαθητή και μάλιστα μέσα στην τάξη. Η γλώσσα αυτή δεν αρμόζει σε καμμία περίπτωση σε εκπαιδευτικό με παιδαγωγικό ρόλο. Με την σειρά μου ενημέρωσα την διευθύντρια του σχολείου και ζήτησα να μιλήσω τηλεφωνικά και με την καθηγήτρια. Την άκουσα να λέει ...δέν έχω τίποτα να πω στην κύρία τάδε...να έρθει από εδώ. Την επόμενη και την παρεπόμενη μέρα πήγα στο σχολείο να την βρω, αλλά μάλλον έπεφτε σύρμα και εξαφανιζόταν. Προχώρησα λοιπόν σε έγγραφη αναφορά κατά την καθηγήτριας, προς την διευθύντρια του σχολείου με την σημείωση να προωθηθεί στον αρμόδιο προιστάμενο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Αυτό έγινε την Παρασκευή που μας πέρασε. Σήμερα το πρωί η καθηγήτρια μπήκε στην τάξη, φανερά εκνευρισμένη. Η πρώτη της κουβέντα ήταν... Η μάνα αυτού του τύπου μου έκανε αναφορά ό,τι τον κακομεταχειρίζομαι, τώρα θα δεις τί θα πει κακομεταχείριση...Σήκω στον πίνακα! Το παιδί σηκώθηκε και άρχισε να τον βομβαρδίζει με ερωτήσεις για Αρχαία που δεν θα μπορούσε να απαντήσει ούτε σε ήρεμη ψυχολογική κατάσταση, πόσο μάλλον μετά από τόση ταραχή. Η αναφορά της Παρασκευής και το πόστ αυτό...είναι μόνο η αρχή. Πλέον είμαι αποφασισμένη να τραβήξω το θέμα έως και την Ευρωπαική Ένωση για να υποστηρίξω το παιδί. Κυρίως για να το διδάξω να μην σκύβει το κεφάλι απέναντι σε καμία άδικη εξουσία, κανέναν ρατσισμό, καμία περιθωριοποίηση. Να μην ανέχεται καμία προσβολή! Οι νόμοι υπάρχουν για να υποστηρίζουν τους αδύναμους και να τιμωρούν τους εγκληματίες. Γιατί τέτοιοι εκπαιδευτικοί, ακόμα και αν είναι ένα βήμα πριν την σύνταξη είναι εγκληματίες! Δεν θα τους αφήσω να δολοφονήσουν, ούτε καν να τρομοκρατήσουν... όχι του παιδιού μου...αλλά καμία παιδική ψυχή. Πόσο μάλλον ήδη βασανισμένη από την ίδια της την φύση. Post song: Rg Elliniki Paideia http://www.youtube.com/watch?v=rphdMUhVe4Y Για να δείτε και ακούσετε το video clip εδώ στο blog, πρώτα πατήστε ΙΙ δηλαδή pause στο ροζ κουτάκι,που λέει MUSIC DREAMER podcast, κάτω δεξιά στην πλαινή μπάρα. Μόλις βεβαιωθείτε ότι έχει σταματήσει η μουσική, πατήστε play στο σχετικό video των Rg - που περιγράφει άριστα στην κατάσταση της σημερινής ελληνικής παιδείας! ΝΑ ΜΑΣ ΖΗΣOYN ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ... ΜΕ ΠΑΙΔΕΙΑ!

4 comments:

Αλητισσα said...

Και πολύ καλά θα κάνεις Γατούλα η συμπεριφορά αυτή δεν ταιριάζει καν σε ανθρωπο ενήλικο πόσο μάλλον σε εκπαιδευτικό..
Τώρα ας πάμε στο θέμα ΚΔΑΥ τώρα τελευταία έχω αρχίσει να ανησυχώ κι εγώ για το δικό μου γιό διότι ανέκαθεν ήταν ένα πολύ αργό παιδί στη μάθηση και όσο κι αν προσπαθεί συνεχίσει να είναι κάτω του μέτριος..
Αρχισα να διαβάζω μόνη μου για τις διάφορες μαθησιακές δυσκολίες ψάχνοντας μια άκρη καθώς η δυσλεξία που είναι κάτι που έχει τύχει να δω δεν του ταίριαζε..
Το προφίλ του ως παιδί και μαθητής ταιριάζει πολύ στα παιδιά με απόσπαση προσοχής..
Εδώ είναι που έφτασα να ζήτήσω να απευθυνθώ στο ΚΔΑΥ.. Με παρέπεμψαν στο σχολείο καθώς η οποιαδήποτε μαθησιακή δυσκολία πρέπει να διαπιστωθεί πρώτα απ' το σχολείο και μετά να αιτηθώ την εξέταση του παιδιού..Να μη στα πολυλογώ το σχολείο τον βρίσκει μια χαρά κι εγώ δεν έχω την οικονομική δυνατότητα να τρέχω σε ιδιώτες κι αντί να με βοηθήσουν έστω να προχωρήσω μέσω του μοναδικού φορέα που θα μου επιτρέψει να κινηθώ με΄σω του ασφαλιστικού συτήματος πάνε να με βγάλουνε υπερβολική λες και θα τους κοστίσει κατι να με αφήσουν να κάνω την αίτηση..
Το θέμα βέβαια δεν έχει λήξει θα κινήσω γη και ουρανό μέχρι να δικαιωθώ..

K@terin@ said...

spitogatoula :

συγκινήθηκα και τσαντίστηκα τόσο πολύ..

είναι θρασύτατη και αμμόρφωτη η συγκεκριμένη και δεν ξέρω με τι λόγια να την περιγράψω , έχω εξοργιστεί .

συνέχισε τον αγώνα και ελπίζω να οδηγήσει σε κάτι και να μην το φάνε όπως με άλλα θέματα.

και μπράβο σου γιατί φαίνεσαι σωστή μητέρα και εύχομαι το παιδί σου να μην επηρεαστεί ποτέ απο τιποτένιους ανθρώπους που το υποτιμούν χώρις να ξέρουν το πραγματικό θυσαυρό που κρύβει μέσα του.

εκφράζω την συμπαραστασή μου και αν χρειαστείς κάτι , μια φωνή παραπάνω είμαι και εγώ έδω !!!

Anonymous said...

και εγώ έχω ένα αγόρι 10 χρονών και έχει μεγάλη δυσκολία και άρνηση να διαβάσει.Ήδη παρακολουθείται από ειδικό κέντρο αλλά δεν έχει κάτι το ιδιαίτερο,απλά αυτά τα παιδιά να ξέρετε έχουν γεννηθεί έτσι και δεν γίνεται ναλλάξουν εύκολά.Απλά όσοι τα έχουμε χρειάζεται να τα αποδεχτούμε όπως είναι και να τα βοηθάμε όσο μπορούμε.Εγώ προσωπικά είμαι προετιμασμένη να χάσει μέχρι και ολόκληρη χρονιά στο γυμνάσιο και μια γνώμη δική μου είναι ότι το παρατραβήξατε με την καθηγήτρια των αρχαίων γιατί τώρα θα το πληρωσει όλο αυτό το παιδί σας.Εγώ προσωπικά και πάλι,τους αφήνω να φέρονται όπως είναι η προσωπική τους ιδεολογία κάνω πως σέβομαι την άποψή τους και τους δείχνω ότι προσπαθούμε όλοι, αν και πάλι είναι αρνητικοι,τους αφήνω να είναι,έτσι και αλλιώς αυτά τα παιδιά πάντα μένουν στο γυμνάσιο και αν ποτέ χάσουν κάποια χρονιά αυτό θα γίνει γιατί θα πρέπει να γίνει.Αυτά προς το παρόν και βλέπω ότι πάρα πολλοι γονείς έχουμε το ίδιο προβλημα.......

Anonymous said...

ΕΥΓΕ ΣΑΣ!!! ΠΑΝΤΑ πρέπει να προστατεύουμε τα παιδιά μας...και όχι δηθεν να καλοπιάνουμε τους "βασαινστές" της ψυχής τους.
Σας παρακαλώ επικοινωνηστε μαζι μου (ttsantrizou@gmail.com) για το τί έχετε καταφέρει μέχρι σήμερα για το παιδί σας. Έχω ανάλογο πρόβλημα με την 6χρονη κόρη μου.
Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων.