Friday 26 September 2008

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ...

Από σύμπτωση, Δαιμόνια παρά τυχερή, -το παρελθόν- αντηχεί στην πόρτα. Με νέα μορφή, Οικεία μα απόμακρη, -Απωθημένων- πρόβολη στο τώρα. Μια ζωή, φιλί και φυγή -Πεπραγμένων- τρομερή η ώρα. Μια στιγμή, ψυχρή και θερμή -παρόντων- προβλημάτων μπόρα. Καρδιά άνοιχτή, δύση και χαραυγή -Μελλούμενων- ορμή και φόρα.

11 comments:

ενας ανοητος αντρας said...

ξεσπασε μπορα εδω
καταιγιδα...
αστραφτει και βρονταει

απολογισμος
πεπραγμενων

παρελθοντων
παροντων
μα και μελλουμενων
μα πανω απ'ολα
απωθημενων
μικρα διαμαντακια
που θα μας καινε

με τα φεγγαρια παμε ...

καλο σου βραδυ
γατουλα μου

Spitogata said...

Μεγάλη η γοητεία,
της φθινοπωρίνής καταιγίας,
επικίνδυνη αυτή των απωθημένων.

Δεν έχει διαμάντι στον ουρανό αυτές τις μέρες, βλέπουμε την σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού.

Αλλά και αυτή έχει την ομορφιά της.

Καληνύχτα...
Ανόητε!

Tzeve said...

...στου χρόνου τη δίνη στιγματίζομαι,
είσαι εσύ αυτό που πάντοτε ζητούσα,
σε είχα και με έχασες...

Μαρια Νικολαου said...

χμ... οργισμενο το βρισκω...

Καλημερα γατουλα .. εβγαλες νύχια ή μου φαινεται?

Αλητισσα said...

Κανείς μας δεν ξεφεύγει απ' το παρελθόν..
Δυστυχώς ή και ευτυχώς εκεί κρύβεται η ψυχή του μέλλοντος μας..
Και μάλλον δεν είναι τυχαίο, διάβασα ένα αρθρο πρόσφατα που έλεγε πως ο μόνος λόγος ύπαρξης της μνήμης είναι το μέλλον και μάλιστα βασει των ισχυρισμών του συγκεκριμένου άρθρου, η μνήμη μας δεν είναι αξιόπιστη καθώς "φτιάχνει" τα γεγονότα του παρελθόντος (αναμνήσεις) με τέτοιους συνδυασμούς ώστε απλά να βοηθήσει την επιβίωση μας στο μέλλον..

Takiz said...

μετά την πόρτα .....

μπήκα σε κόσμο που έπρεπε να μάθω από την αρχή
ένιωθα νήπιο...μια στράτα με περίμενε πιο κει...όλα πάλι από την αρχή σκέφτηκα

δύσκολος δρόμος ... για μένα τώρα

έτρεξα προς τα πίσω

γύρισα.. η πόρτα είχε κλείσει.

Spitogata said...

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΕΣ!

Να είμαστε καλά να φιλοσοφούμε.

-------------------------------------

Λασπολόγε...εσύ ξέρεις!
Φιλιά διπλά.

-------------------------------------

Μαρία μου καθόλου οργισμένο.
Εργόχειρο απλό.

Συγγνώμη που έρχομαι και φεύγω, αλλά τρέχω και δεν φτάνω αυτήν την περίοδο.

Σε ΣΚΈΦΤΟΜΑΙ ΌΜΩς ΠΆΝΤΑ ΜΕ ΑΓΆΠΗ!

Spitogata said...

Αλητάκι...
το παρελθόν υπάρχει επειδή υπήρξε.
Κανείς μας δεν θα ήταν όπως είναι σήμερα, χωρίς αυτό!

φιλάκια πολλά - πολλά

------------------------------------

Τάκη μου
έτσι ακριβώς.
'Οταν μια πόρτα δεν ανοίγει, καλό είναι να πας στην επόμενη.
Ή να φωνάξεις κλειδαρά!

Καλημέρα και καλό μήνα και πάλι σε όλους!

marianaonice said...

Εδώ ΕΓΡΑΨΕΣ εσύ!!!!!

"Μια ζωή,
φιλί και φυγή
-Πεπραγμένων-
τρομερή
η ώρα"

Μόνον σιωπώ...
Είμαι σίγουρη ότι
εσύ καταλαβαίνεις
τι θέλω να πω...

Να είσαι πάντα καλά!
:)))

Σπύρος said...

Oμορφες ποιητικές φιλοσοφικές αποτυπώσεις :) καλησπέρα και καλή Κυριακή :)

Masterpcm said...

Παρελθόν δεν έχουν μόνο αυτοί που ...γεννήθηκαν χθές...
Για εμάς τους υπόλοιπους, ας μην το σχολιάσω καλύτερα, γλυκιά σπιτόγατα...
Καλύτερα όχι..

Και αυτή σου η προσέγγιση βέβαια με οδήγησε σε σκέψεις, υπό την σκιά του σκότους... και του παρελθόντος... αυτή τη φορά.


Καλό απόγευμα