DEATH REPORT

20 Ιουνίου 2008. Ο «Μακεδόνας» δημοσιογράφος Valdo Taneski (56) της εφημερίδας NOVA MACEDONIA συνελήφθη ως ο βασικός και κύριος ύποπτος μιας σειράς αποκρουστικών δολοφονιών. Η είδηση μεταδόθηκε με αυτή ακριβώς την εισαγωγή από τα μεγαλύτερα ειδησεογραφικά πρακτορεία του κόσμου και ταξίδεψε με κάθε ενημερωτικό μέσο στους αποδέκτες της ανά την υφήλιο… είτε μας αρέσει, είτε δεν μας αρέσει. Ο Taneski ήρθε αντιμέτωπος με ένα βαρύτατο κατηγορητήριο, για τις απαγωγές, τους βιασμούς και τις στυγνές δολοφονίες τριών ώριμων γυναικών. Όλες μεταξύ 56 και 65 ετών, καθαρίστριες στο επάγγελμα και μόνες μητέρες. Τα πτώματα τους είχαν βρεθεί κατακρεουργημένα, τεμαχισμένα, τυλιγμένα σε σακούλες και πεταγμένα σε διάσπαρτα σημεία της πόλης Kicevo. Η δράση ενός serial killer σε αυτή τη μικρή πόλη των 20.000 κατοίκων ήταν πρωτοφανής και συγκέντρωσε το ενδιαφέρον όχι μόνο των αστυνομικών αρχών, αλλά και των media. Ο απεσταλμένος της παλαιότερης εφημερίδας των Σκοπίων, της NOVA MACEDONIA, ήταν ανάμεσα σε αυτούς που κάλυπταν το ρεπορτάζ. -«Με επισκέφτηκε αρκετές φορές , ζητώντας -ως δημοσιογράφος -πληροφορίες για την αδελφή μου», κατέθεσε η Cvetanka Licovska, αδελφή μίας εκ των θυμάτων. Οι υποψίες των αρχών κινήθηκαν όταν μετά την τελευταία δολοφονία ο Taneski δημοσίευσε στην εφημερίδα ανατριχιαστικές λεπτομέρειες για το έγκλημα, οι οποίες δεν είχαν προηγουμένως δημοσιοποιηθεί, ούτε διαρρεύσει: Πως τα θύματα είχαν στραγγαλιστεί προηγουμένως με καλώδιο, πως το χρησιμοποίησε ο δράστης για να δέσει τις σακούλες με τα τεμαχισμένα μέλη… Αναζητώντας το πιθανό κίνητρο, πίσω από τα κοινά χαρακτηριστικά των θυμάτων, οι διωκτικές αρχές χρειάστηκε να σκάψουν βαθιά στην κρυφή και σκοτεινή πλευρά του υπόπτου. Η βαθύτερη έρευνα αποκάλυψε πως ο φαινομενικά πράος, ήρεμος, καλός δημοσιογράφος και άριστος πατέρας Valdo Taneski είχε μια ιδιαίτερα διαταραγμένη σχέση με την μητέρα του, η οποία τον μεγάλωσε μόνη της και ήταν καθαρίστρια. Όλα τα θύματα, έμοιαζαν στην μητέρα του… -«Δεν ομολόγησε αλλά ούτε και αρνήθηκε την ενοχή του», τόνισαν οι αστυνομικές αρχές της γειτονικής χώρας, όμως τα αποτελέσματα των εξετάσεων DNA, από το σπέρμα που είχε αφήσει μέσα τους, τον συνέδεσαν ακλόνητα και με τα τρία θύματα. Λίγες μέρες μετά την σύλληψή του ο Taneski αυτοκτόνησε στο κελί του, βυθίζοντας το κεφάλι του σε έναν κουβά νερό. Κανείς… δεν είδε…δεν άκουσε τίποτα… Διαβάζοντας αυτή την είδηση πέρασα πολλές διακυμάνσεις. Πέρα από το θέμα της ονομασίας – που για άλλη μια φορά αποδείχτηκε πως ο κόσμος το ‘χει τούμπανο και εμείς κρυφό καμάρι. Με προβλημάτισε ιδιάιτερα το πόσο "διαταραγμένη" μπορεί να γίνει η σχέση μάνας - γιού, που μπορεί να οδηγήσει και΄πόσες ζωές να κοστίσει... Κυρίως όμως, ανέσυρα μια βαθύτατη αίσθηση που είχα ανέκαθεν όντας δημοσιογράφος: Τις αυξημένες πιθανότητες που ελλοχεύει το «λειτούργημα» της δημοσιογραφίας να λειτουργήσει ως κάλυψη παράνομων πράξεων. Όχι μόνο δολοφονικών. Το μυαλό μου πάει από το αστείο σενάριο, κάποιος να κάνει μια ληστεία σε τράπεζα και μετά από λίγο να καλύψει το σχετικό ρεπορτάζ στο πιο τρομοκρατικό… κάποιος ηγέτης να δολοφονηθεί σε συνέντευξη τύπου, από ανθρώπους που παρουσιάζονται ως εκπρόσωποι του τύπου. Όμως για άλλη μια φορά η ζωή ξεπερνά την φαντασία. Η υπόθεση Taneski, αποτελεί ένα τρομερό σενάριο ταινίας μυστηρίου, που δεν θα εκπλαγεί κανείς αν το δει να εκτυλίσσεται και στην μεγάλη οθόνη.