Friday 21 March 2008

ΠΟΙΗΣΗΣ ΗΜΕΡΑ

Κ. Γ. Καρυωτάκης Μπαλάντα στους άδοξους ποιητές των αιώνων Από θεούς κι ανθρώπους μισημένοι, σαν άρχοντες που εξέπεσαν πικροί, μαραίνονται οι Βερλαίν• τους απομένει πλούτος η ρίμα πλούσια και αργυρή. Οι Ουγκό με «Τιμωρίες» την τρομερή των Ολυμπίων εκδίκηση μεθούνε. Μα εγώ θα γράψω μια λυπητερή μπαλάντα στους ποιητές άδοξοι που ’ναι Αν έζησαν οι Πόε δυστυχισμένοι, και αν οι Μπωντλαίρ εζήσανε νεκροί, η Αθανασία τούς είναι χαρισμένη. Κανένας όμως δεν ανιστορεί και το έρεβος εσκέπασε βαρύ τους στιχουργούς που ανάξια στιχουργούνε. Μα εγώ σαν προσφορά κάνω ιερή μπαλάντα στους ποιητές άδοξοι που ’ναι. Του κόσμου η καταφρόνια τούς βαραίνει κι αυτοί περνούνε αλύγιστοι και ωχροί, στην τραγικήν απάτη τους δομένοι πως κάπου πέρα η Δόξα καρτερεί, παρθένα βαθυστόχαστα ιλαρή. Μα ξέροντας πως όλοι τούς ξεχνούνε, νοσταλγικά εγώ κλαίω τη θλιβερή μπαλάντα στους ποιητές άδοξοι που ’ναι Και κάποτε οι μελλούμενοι καιροί: «Ποιος άδοξος ποιητής» θέλω να πούνε «την έγραψε μιαν έτσι πενιχρή μπαλάντα στους ποιητές άδοξοι που ’ναι;» (Από τη συλλογή Νηπενθή, 1921) ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΟΙΗΣΗΣ ΣΗΜΕΡΑ... και επέλεξα αυτό το χαρακτηριστικό έργο του Καρυωτάκη... ο οποίος παρά το άδοξο τέλος του... (αυτοκτόνησε εν είδη τιμωρίας της σύγχρονής του κοινωνίας) καθόλου "άδοξος" δεν έμεινε. Οι σύγχρονοί μας ποιητές, ίσως και σήμερα να μην έχουν συναίσθηση της διαχρονικότητάς τους. Γράφουν για να εκφραστούν και δημιουργούν ασυναίσθητα ή ενσυνείδητα την τόσο υποτιμημένη ποίηση της εποχής μας. Μπορεί να μην την εκδίδουν καν... ή ορισμένα μόνο ποιήματά τους να εκδίδονται ήδη. Κάποιων όμως τα έργα είμαι σίγουρη πως θα διαβάζονται μελλοντικά όχι μόνο από τους μελετητές της νεοελληνικής λογοτεχνίας αλλά, από όλους τους κρίκους της ανθρώπινης ιστορίας. Υποκλίνομαι στην Μαρία Νικολάου για την αισθαντική της ποίηση. Εξερευνήστε την σε κάθε της έκφραση, xaiku, θεατρική ποίηση, μόνη ή με σύμπραξη για μένα αποτελεί μια συγκλονιστική και όχι μόνο ηλεκτρονική Αποκάλυψη!

13 comments:

βασίλης said...

Χάρηκα πολύ σπιτόγατα για τα ποιήματα και την αναφορά στην αγαπημένη μου ποιήτρια-μπλόγκερ Μαρία Νικολάου. Εχω ταξιδέψει στους στίχους της και στην απέραντη δυνατότητα που εχει να μετατρέπει εικόνες και συναισθήματα σε λέξεις. Έχει γίνει πηγή έμπνευσης και για μένα να γράψω (ας πούμε) ποίηση. Φιλιά, καλό ΣΚ

Νάρκισσος said...

Χαλεποί καιροί για ποίηση, παιδάκια...
Και το θέμα της έκδοσης, ιδιαιτέρως, ένα τεράστιο αγκάθι στην εποχή (ας μην κοροΪδευόμαστε)του υπο-πολιτισμού και του αξιώματος ό,τι-δεν-πουλάει-απορρίπτεται.
Εδώ δεν έχει (εκδοτικό) μέλλον η σοβαρή πεζογραφία, που θεωρείται και πιο "εύπεπτη" ας πούμε από την ποίηση. Φαντάζομαι ακούσατε το κολπάκι που στήσανε πέρσι-πρόπερσι στη Μ.Βρετανία σε μερικούς από τους μεγαλύτερους εκδοτικούς οίκους, στέλνοντας με ψευδώνυμο αποσπάσματα από πασίγνωστα έργα της Τζέην Ώστεν. Το αποτέλεσμα ήταν α) να απορριφθούν από όλους τους οίκους και β)κανένας (πλην ενός) να μην αντιληφθεί την "κομπίνα"...Νομίζω τα συμπεράσματα είναι προφανή.Στο μέλλον θα βρίσκουμε τυπωμένες μόνο βιογραφίες παικτών ράγκπμυ ή θα τυπώνουν βιβλία "ιδίοις αναλώμασι" μόνο οι έχοντες μεγάλη οικονομική άνεση (ζήτω η λογοτεχνία των βορείων προαστίων!).
Αυτά τα ενθαρρυντικά.
Τουλάχιστον υπάρχει ακόμη η οδός της δημοσίευσης σε λογοταχνικά περιοδικά -αν και εκεί ακόμη παίζουνε ενίοτε κλίκες, γνωριμίες και δεν συμμαζεύεται. Ωστόσο είναι κάτι σημαντικό.

Εκτός όλων αυτών, βέβαια, στην ένδοξη Ελλάδα του ό,τι-δηλώσεις-είσαι χάνουμε και τη μπάλα και τα σοβαρά κριτήρια και την όποια αίσθηση ποιότητας πολύ εύκολα. Και επειδή η ποιότητα στην τέχνη (στην ποίηση ειδικά) δεν επαληθεύεται μαθηματικώς, τα ευτράπελα τείνουν να πολλαπλασιάζονται. Σε λίγο δεν αποκλείεται να βγάζουμε και ποιητές από ριαλιτάδικα, αναλόγου ποιότητας με τους τραγουδιστές και τους εθνικούς μας...σταρς.

Πικρόχολη έγινα αλλά τι να κάνουμε, έτσι έχει η κατάστασις δυστυχώς.Χρόνια της πολλά (της Ποιήσεως)- ή μάλλον, καλή της επιβίωση...

Ασκαρδαμυκτί said...

Άκουσε ο Βασίλης το όνομα "Μαρία Νικολάου" και ήρθε τρέχοντας ο καημένος...
Πάντως, για να πω κι εγώ την αμαρτία μου, προτιμώ τη Μαρία απ' τον Καρυωτάκη! Κι ας λένε κάποιοι ότι φατσικώς μοιάζω με τον μακαρίτη...

SUN W KNIGHT said...

VARIUM ET MUTABILE έγραφε(διαβάζοντας Βιργίλιο) ο Καρυωτάκης...
Η πηγή της ποίησης.

Σπύρος said...

Μπράβο:) που θυμήθηκες την ημέρα και παρέθεσες αυτο το καταπληκτικό ποιημα να εισαι καλα :) φιλια πολλα :)

Μαρια Νικολαου said...

Πως πηγε η αναλυση των ποιηματων?
Κλαιω που δεν βοηθησα!
:(

Spitogata said...

Βασίλη η Μαρία είναι παντοτινή πηγή έμπνευσης για όσους γράφουν αλλά και για όσους μόνο διαβάζουν!

Spitogata said...

Νάρκισσε
ευτυχώς που η τεχνολογία μας δίνει πλέον την δυνατότητα να μοιραζόμαστε τις όποιες εμπνεύσεις μας με όλους. Χωρίς κόστος.

Και αν οι εκδοτικοί οίκοι δεν αποφασίσουν να δώσουν μεγαλύτερα ποσοστά στους δημιουργούς που καταθέτουν την ψυχούλα τους, σε λίγο θα ψάχνουν να τους βρουν. Θα παρακαλάνε και δεν θα θέλει κανείς να εκδοθεί.

Φιλιά στα όμορφα μουτράκια σου

-----------------------------------

Ασκαρ δεν βαριέσαι να κοκορομαχίζεις με τα άλλα αρσενικά;
Μιά ο Σπίθας, μια ο Βασίλης, όλο και κάποιος σου φταίει. LIVE AND LET LIVE.

Και εγώ σίγουρα προτιμώ το Μαράκι από τον Καρυωτάκη...

Spitogata said...

SUN W KNIGHT ...

ο καθένας με τα ερεθίσματά του.

Καλό βράδυ

-------------------------------------

Lock, ευχαριστώ και πάλι για τα καλά σου λόγια.

Φιλιά

-----------------------------------

Μαρία,

πάει η εργασία. Την τέλειωσα επιτέλους!
Την επόμενη φορά θα με βοηθήσεις να γράψω ΧΑΙΚΟΥ.

Φιλιά πάρα πολλά

Ασκαρδαμυκτί said...

Βρε Σπιτογατούλα, αν ο άντρας χάσει το κυνηγετικό του ένστικτο... θα γίνει πατατάκι τσιπς!
Προσπαθώ να κρατήσω τη φόρμα μου! χεχε
Φιλάκια

Aristodimos said...

Υπέρτατα τυχεροι όσοι εχουν αυτό το Θείο χάρισμα να πλάθουν τις λέξεις και να αναδύεται αυτή η αρμονία και μελωδία απο τους στίχους τους....
Μιά απο αυτούς και η Μαρία...
Την καλημέρα μου
Αρης

Spitogata said...

Μα τα τσιπς πάνε με όλα και όλες τις ώρες...
αντιθέτως ο λαπάς τρώγεται μόνο όταν είσαι άρρωστος!

Κακιές!

Spitogata said...

Άρη μου

ένας από τους τυχερούς και εσύ!

Καλή σου μέρα.