ΣΟΦΙΑ
Όταν η ψυχή μου ασάλευτη
στων παθών μου τα πελάγη
προσπαθούσε να σωθεί
πιο βαθειά στο βούρκο χωνόταν.
Κι΄όταν αποφάσιζα κάτι
με μυαλό πολύ θολωμένο
εκ των προτέρων δεν ήταν σωστό.
Δεν προσπάθησα ίσως ποτέ μου
να ξεφύγω από την λάσπη
την λάσπη εκτός μου
την λάσπη εντός μου...
Δεν είχα την τόλμη τότε.
Ίσως δεν είχα την πείρα.
Μα ωστόσο ήταν τα νιάτα,
επομένως είχα κάτι τότε.
Οι πιο μάταιες πράξεις,
άδικα όνειρα ψευτοφτιαγμένα,
στηριζόντουσαν πουθενά, στον αέρα,
ώσπου και γκρέμισαν όλα μια μέρα.
Μια απέραντη θάλασσα σκέπασε τα πάντα και μένα.
Αλήθεια, γιατί του ονείρου το γκρέμισμα
σαν τούτο ψεύτικο βγει...
αργά , τόσο αργά, μα σταθερά
πάντα η απογοήτευσης θ΄ακολουθεί;
Γιατί δεν είχα την θέληση για τίποτα;
Ναι, για τίποτα.
Η ζωή κυλούσε έξω, όπως πάντα.
Μέσα σταματημένη για μένα
και ζούσα μόνος στο σκοτάδι
ξεχνώντας πως έξω ήταν μέρα.
Το βαρύ πέπλο της νύχτας
π'άσχημα μ' είχε τυλίξει
δεν ήρθε μονομιάς
κάποιο φως να το διαλύσει.
Πρώτα ήταν μια σπίθα
μια σπίθα τόση δα
μετά μια αχτίδα.
Ίσως αύριο η φωτιά,
που θα σκεπάσει τον πόνο
μέσα σε μια ματιά.
Η πείρα αργεί να έρθει
και χρειάζεται χρόνια να γίνει σοφός
Κι όταν πια την αποκτήσω
την σοφία που τόσο ζητώ
αναρωτάω τον εαυτό μου
και λέω πολύ σκεπτικά
Είναι η σοφία άραγε αυτό που ζητώ;
Ή μήπως επιθυμώ να καλύψω
της ψυχής μου το απέραντο κενό;
Δημήτρης Π. 1/2/1967
.jpg)
20 comments:
Πολύ ομορφο ποιημα..
Καλημερα σπιτόγατα.. ή μήπως catwoman??
Kαλημέρα HOUSECAT;)...πανέμορφο ποίημα. Καταθεση ψυχής και μεγάλη δυναμική :)...Καλημέρα :)
Καλησπέρα σπιτόγατα μας.. Είσαι και ποιήτρια εκτός των άλλων..
Για να μην χρεωθώ τους στίχους οφείλω να ομολογήσω πως δεν είναι δικό μου.
Χτες ανάμεσα σε κάτι παλιές φωτογραφίες ανακάλυψα αυτό το ποίημα, που το είχε γράψει ο πατέρας μου όταν ήταν 20 χρονών.
Γέλασα, συγκινήθηκα και θέλησα να το τυπώσω και να το μοιραστώ μαζί σας.
-----------------------------------
Υβόννη, το catwoman είχε ήδη χρησιμοποιηθεί. Θα με χαρακτήρζα αιλουροειδές γενικά.
Το Σπιτόγατα μου ταιριάζει στην παρούσα φασή, που λόγω πρόσφατης μητρότητας είμαι σπίτι. Από το καλοκαίρι που θα γυρίσω στην δουλειά νομΊζω πως θα υπερισχύσει το αγριόγατα. Αυτή που μου ξυπνάει τόσο έντονα η δική σου γραφή.
Φιλί
LOCK, IF...
Δεν σας πρόλαβα...
Να είστε καλά, θα μεταφέρω στον συγγραφέα - μπαμπά τα σχόλιά σας.
Καταπληκτικό. Να τον χαίρεσαι.
«το Μήλο κάτω από την Μηλιά θα πέσει»
Καλό βράδυ
Aαααααα οποτε εχεις μωρακι.Να σου ζησει γλυκιά μου.
Εγω παλι εδω και 10 μερες εχω ενα μικροσκοπικο σκυλάκι..
Τα παιδακια τα δικα μου πηραν τον ανηφορο....αφου το ενα μολις ενηλικιώθηκε και το αλλο κοντευει!
Η αλήθεια ειναι πως τωρα πια ειμαι ελευθερη! Παντα ετσι ενιωθα δηλαδη αλλα αλλες υποχρεωσεις τα μικρα κι αλλες τα μεγαλα σιγουρα .
Φιλια καλη μου και να χεις παντα την αγριογατα μεσα σου.Ειναι σημαντικο
Υβόννη, χαίρομαι ακόμα περισσότερο που σε γνωρίζω. Δεν είναι τυχαία ή δήθεν η γραφή σου. Δεν μοιάζεις...ΕΙΣΑΙ...γεμάτη Γυναίκα. Και ακόμα περισσότερο Ελεύθερη πλέον.
Σε αντίθεση με μένα που έχω βάλει την προσωπική ελευθερία στο συρτάρι για λίγο.
Μέ ένα γιο 14 ετών στην κάψα της εφηβείας και έναν μπέμπη πλήρως εξαρτημένο, καταλαβαίνεις την τρέλα.
Από την μια με τρώει το σπίτι, από την άλλη έχω απελευθερωθεί από το καθημερινό πεζοδρόμιο και χαίρομαι καναπέ και κρεβάτι!
Και για να μην με πάρει ο ύπνος...
Θα έρχομαι σε σένα, να μου θυμήζεις, όσα δεν θέλω να ξεχάσω.
Φιλιά, πολλά.
Τάκη, είναι, έτσι δεν είναι;
Τρελάθηκα όταν το βρήκα.
Ήταν 20 και έγραφε για την χαμένη νιότη σαν να μιλάει τώρα.
Δεν ήταν ποιητής ο άνθρωπος, αλλά έψαχνε πάντοτε τρόπο να εκφραστεί.
Όπως ψάχνουμε και όλοι εμείς.
Την καλημέρα μου!
ΣΟΥ ΕΣΤΕΙΛΑ ΕΝΑ ΜΑΙΛ
Αν γίνεται, χαμήλωσε λίγο τη μουσική… please.
Σε διαβάζω, προσπαθώ δηλαδή, ο screen reader βλέπεις, μια ειδική σχέση... ειδικά μ' αυτήν που πιάνει φωτιά.... χειμωνιάτικα. Μιλάς εσύ, μιλάει κι αυτός και δεν καταλαβαίνω τι λες.
Φιλιά, αν μου επιτρέπεις.
ΥΓ: Τι έγινε τελικά με το πετρέλαιο;
Πολύ καλή η ερμηνεία της Σοφίας από τον Δημήτρη Π. Φιλιά σε σένα
Καλέ μου Γιάννη Πέτσα...
Να είσαι καλά.
Με έκανες να γελάσω με την καρδιά μου. Έχεις δίκιο. Μπήκες στον κόπο να διαβάσεις τα πονήματα και δεν σε αφήνει η "Φωτιά". Υπάρχει λύση όμως για όποιον δεν του αρέσει η μουσική.
Αν κατέβεις παρακάτω, εκεί που λέει Music dreamer είναι το podcast από όπου εκπέμπει η μουσική.
Αν πατήσεις το κουμπί ΙΙ, η μουσική σταματάει.
Πετρέλαιο ήρθε την Δευτέρα και έκτοτε χουχουλιάζουμε στα ζεστά.
Σε ευχαριστώ για το ενδιαφέρον.
Καλό είναι να γελάει κανείς, ωστόσο δεν εξυπηρετήθηκα. Θα το βρω κάποια στιγμή, αν όχι πάλι απλώς θα μπουγελώσω τη συγκεκριμένη κυρία. Πάντως, ανεξάρτητα τώρα απ’ τις φωτιές – και δεν ξέρω για μήλα και μηλιές – μ’ αρέσει όπως γράφεις, είτε καθημερινά είτε όπως στο bloggers/ιστορίες του διαδικτύου κι έπρεπε να το πω αυτό, μην αρχίσεις τώρα τις ευχαριστίες.
… με λένε απλώς Γιάννη.
Βρε Σπιτόγατα μου,
δυο πράγματα συνειδητοποίησα διαβάζοντας το ποίημα. Πρώτον έχεις πατέρα ποιητή και δεύτερον ότι οι υπαρξιακές αναζητήσεις και τα αδιέξοδα είναι διαχρονικά....Τα ίδια κάλλιστα μπορεί να αναρωτιέται και ένας νέος σήμερα...
Μάνια θα προσθέσω και ένα τρίτο.
Τόσα χρόνια μετά, αν τον ρωτήσεις τα ίδια θα πει. Απλά τώρα σε μορφή κηρύγματος!
-----------------------------------
Γιάννη,
σε μια καλή κουβέντα δεν μπορείς να μην πεις ευχαριστώ.
Διευκρίνηση: Κάτω δεξιά, αμμέσως μετά από τα τηλέφωνα του περιοδικού Περιβάλλον 21, είναι το λεγόμενο podcast. Από εκεί κλείνεις - ανοίγεις την μουσική, πηδάς ή ξαναπαίζεις κομμάτια ή αν σου αρέσουν πολύ γίνεσαι και συνδρομητής.
Από όλα έχει ο μπαξές.
Τέλος με εντυπωσίασε το γεγονός πως διάβασες το βιβλίο. Είσαι ο μόνος "άγνωστος" που μου λέει κάτι σχετικό. Χαίρομαι που σου αρέσει η γραφή. Ακόμα πειραματίζομαι. Για να μην πω πάντα θα πειραματίζομαι.
Καλό βράδυ, πλ΄ςον.
Με εξέπληξε ευχάριστα το ποστάκι σου αυτό...
[Εχω αφήσει ανοιχτή πρόσκληση, θα ήθελα όμως να συμμετάσχεις στο bloggo-παιχνιδο που έχω απαντήσει περί 7 κακών χαρακτηριστικών μας]
Post a Comment