Saturday 13 October 2007

ΙΣΤΟΡΙΑΣ...ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ

ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΛΑΒΑ ΜΕΣΩ Ε-MAIL ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΦΙΛΟ ΔΗΜΗΤΡΗ Κ. ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΑΥΤΟΥΣΙΟ...ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ ΙΣΤΟΡΙΑΣ.
Μια φορά και έναν καιρό εκλέχτηκε πρωθυπουργός της Ελλάδας ο μόλις 48 ετών Καραμανλής. Μέγας αντίπαλός του ο Παπανδρέου, ο οποίος όταν ήταν 42 ετών(νεότατος και εκείνος) είχε αναλάβει το υπουργείο Παιδείας για δύο χρόνια.
Ο Καραμανλής κυβέρνησε για περίπου τρία χρόνια και στη συνέχεια έκανε εκλογές. Τις κέρδισε, παρά το γεγονός ότι εισήλθαν στη Βουλή πέντεκόμματα, παρά το γεγονός ότι η κρατική μηχανή είχε αποδειχθεί ανίκανη να αντιμετωπίσει τις φυσικές καταστροφές που έπληξαν τη χώρα και παρά το γεγονός ότι είχε ξεσπάσει μέγα σκάνδαλο με την ανεξέλεγκτη διαχείριση εκ μέρους των ασφαλιστικών οργανισμών των αξιογράφων τους.
Στην αντιπολίτευση ο Βενιζέλος άρχισε να ανεβάζει τους τόνους κατά του Παπανδρέουαμφισβητώντας ανοικτά την πρωτοκαθεδρία του.
Στα θέματα της εξωτερικής πολιτικής οι ΗΠΑ κατηγορούσαν την Αθήνα για υπερβολικά οικονομικά και πολιτικά ανοίγματα προς τη Μόσχα. Παράλληλα στην Τουρκία κέρδιζαν τις εκλογές οι δυνάμεις τις οποίες το στρατιωτικό κατεστημένο χαρακτήριζε ύποπτες για υπερβολική ανοχή στην ισλαμική θρησκευτική παράδοση.
Μπερδευτήκατε κάπως;
Για όσους δεν κατάλαβαν, αναφέρομαι στη δεκαετία του 1950. Στον Κωνσταντίνο Καραμανλή, στον Γεώργιο Παπανδρέου και στον Σοφοκλή Βενιζέλο. Αναφέρομαι, επίσης, στις πλημμύρες και στους σεισμούς του Βόλου (που κατέστρεψαν το μουσείο του), στην επίσκεψη- για πρώτη φορά στην Ελλάδα του τότε υπουργού Εξωτερικών της ΕΣΣΔ Ντιμίτρι Σεπίλοφ και στηνεπικράτηση του Αντνάν Μεντερές (τον οποίο αργότερα κρέμασαν οι στρατηγοί)στην Τουρκία.
Σας θυμίζω ότι από το 1957, με ειδικό νόμο της χρονιάς εκείνης, η Τράπεζα> της Ελλάδος παρέχει υπηρεσίες θεματοφύλακα στους ασφαλιστικούς οργανισμούς, χωρίς όμως στις εν λόγω υπηρεσίες να συμπεριλαμβάνονται ηαξιολόγηση της επένδυσής τους σε ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου ή ο έλεγχος των τιμών.
Σας θυμίζω ακόμη ότι το 1958 εκπροσωπήθηκαν πέντε κόμματα στην ελληνική Βουλή: η ΕΡΕ, το Κόμμα των Φιλελευθέρων, η ΕΔΑ, η Ενωσις Λαϊκού Κόμματος και η Προοδευτική Αγροτική Δημοκρατική Ενωσις. Τι καταλαβαίνετε; Φαίνεται ότι μαζί με τη ζωή μας που κύκλους κάνει, σύμφωνα με ένα δημοφιλές τραγούδι, κάνει κύκλους και η πολιτική ζωή...

13 comments:

If...ιγένεια said...

Έχω μια αλλεργία στα πολιτικά... :s

Ασκαρδαμυκτί said...

Και να σας θυμίσω ότι εκείνη την εποχή ψύφισε Παπανδρέου κι ο παππούς μου πού είχε το ίδιο ονοματεπώνυμο με μένα!

alekos markellos said...

Πάντως καλά πάμε. Για όσους πιστεύουν πως η πολιτική στην Ελλάδα μοιάζει με...κληρονομικό δικαίωμα, να τους επισημάνω πως ΔΕΝ μετέχουν της πολιτικής ζωής κανένας Πλαστήρας, ούτε ένας Παπάγος, ούτε κάν έναν Όθωνας!

Πάντως αν (ας πούμε) ο Κ(υριάκος) Μητσοτάκης μαζέψει μια ομάδα βουλευτών και αποχωρήσουν απο την κοινοβουλευτική ομάδα με αποτέλεσμα να πέσει η κυβέρνηση, τότε θα έχει ικανοποιηθεί η διατύπωση του Μαρξ πως η ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα :
-Μια "αποστασία" θα έχει ρίξει απο την εξουσία όχι έναν Γιώργο Παπανδρέου αλλά έναν Κώστα Καραμανλή!

Ναί την γνωρίζω την παροιμία με τη "φοράδα στ' αλώνι", αλλά καλού - κακού να μην ξεχνάμε τι μας έφερε η original αποστασια...

freemer said...

και ξανά-μανά τα ιδια και τα ίδια

ασκαρ εμένα ο παπούς μου, που είχε το ίδιο όνομα με μένα, δεν είχε ψηφίσει παπανδρεου. Για αυτό λέω να την κάνω εγώ τη μαλακία για να διορθώσω το ιστορικό λάθος. :))

Σπύρος said...

STORY ....IS BACK!

? said...

ΦΟΒΕΡΟ!

Δ. Τζ. said...

Όλα αλλάζουν... κι όλα τα ίδια μένουν! Εξαιρετικό.

Θερμεσιλαος said...

όλα αυτά είναι θλιβερά, λόγω της έλλειψης φαντασίας και της απουσίας πολιτικού κριτηρίου - θυμάμαι την μητέρα μου που ψήφιζε τον κ. καραμανλή τον άλφα, διότι, όπως έλεγε ήταν ωραίος άνδρας...
θυμάμαι την ιστοριάι με τον βιονικό μοιχό στην οποία είχε τη συμπάθεια πολλών, παρα πολλών γυναικών, που θεωρώ πως φαντασιώνονταν (και ζήλευαν).
όσο για την ορίτζιναλ αποστασία, τα πράγματα δεν έγιναν ακριβώς έτσι. ο γ. παπανδρέου, αυτός αργότερα πέρασε στην ιστορία ως γέρος της δημοκρατίας επειδή πέθανε επί χούντας και συμβολοποιήθηκε, και που ως πρωθυπουργός το 1947 είχε ανοίξει την γιάρο κι άλλα "θέρετρα", δρούσε με βάση το γεροντικό του πείσμα. αν δεν γινόταν τότε η "αποστασια", η χούντα του βασιλιά θα είχε εγκατασταθεί ήδη το 1965.
ο πλαστήρας, ο όθων κι ο παπάγος δεν είχαν παιδιά κι έτσι δεν κληροδότησαν καμμία θέση στο πολιτικό σκηνικό.
και, επιτέλους, ας πάψουμε, ως λαός, να θεωρουμε την πολιτική ως λειτούργημα - περί επαγγέλματος και καλοπληρωμένου πρόκειται...
καλημέρα.
Θ.

Anonymous said...

Από τότε τα ίδια ονόματα και οι ίδιες δυναστείες μας κυβερνούν με τα ίδια πάντα λάθη που πληρώνει ο λαός δηλαδή εμείς και μυαλό ακόμα δεν βάλαμε…τι να πω κύκλους κάνει η ζωή και επαναλαμβάνεται η ιστορία ..μόνο αυτό είναι σίγουρο!

ellinikos...diplos said...

Πες μου τώρα ότι έκανες τέτοια έρυνα ... προσκυνώ.

Αλεξάνδρα said...

Το ότι οι άνθρωποι δεν μαθαίνουν και πολλά πράγματα απ΄τα διδάγματα της Ιστορίας, είναι το σημαντικότερο απ΄όλα τα μαθήματα που μας διδάσκει η Ιστορία...

Ούτε οι Ελληνες αλλάζουν, ούτε οι πολιτικοί τους...

Φιλάκια πολλά
μου αρέσει ο τρόπος που σκέπτεσαι

βασίλης said...

Και μετά λένε ότι η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται

Aggelos Spyrou said...

Σιγά μην επαναληφθεί η ιστορία... :)