ΠΑΜΕ ΓΥΜΝΑΣΙΟ

Τα σχολεία άνοιξαν πλέον για τα καλά. Ο γιός μου, ο μεγάλος, είναι πρωτάκι στο Γυμνάσιο.

Στο ίδιο σχολείο που πήγαινα και εγώ. Θυμάμαι πολύ καλά πως είναι να πηγαίνεις για πρώτη φορά Γυμνάσιο. Να είσαι πάλι το μικρό μέσα σε έναν κόσμο εφηβικό. Να αποκτάς ξαφνικά, διαφορετικό δάσκαλο για κάθε μάθημα. Να διευρύνονται οι γνώσεις που πρέπει να προσλάβεις και παράλληλα να φουντώνει η διάθεση για σκανδαλιές. Μοιάζει σαν πέρασμα, σε αυτή την ζωή. Διασχίζεις μια γέφυρα και μεταπηδάς από την παιδική αθωότητα, στην ενήλικη πίεση.

Η εκπαίδευση των παιδιών οφείλει όπως και στην Αρχαία Ελλάδα να περιλαμβάνει τις επιστήμες των γραμμάτων, μουσική παιδεία και αθλητισμό. Ώστε να καλλιεργούν υγειώς το νου, την ψυχή και το σώμα. Στο σχολείο σήμερα διδάσκονται πολλά μαθήματα, μεταξύ των οποίων Αρχαία - ευτυχώς όχι από μεταφρασμένα κείμενα. Αλλά δυστυχώς και χωρίς, μετάφραση...

Παράλληλα εισέρχονται, σιγά - σιγά, στις αίθουσες διδασκαλίας οι επιστήμες της εποχής μας. Πληροφορική, τεχνολογία , βιολογία. Όχι πρακτικά ή πειραματικά, αλλά έστω σε θεωρητικό επίπεδο. Από μόνα τους τα παιδιά βεβαίως είναι ήδη πολύ μπροστά σε όλα τα multimedia.

Μουσική και "παιδοτρίβες" αν θέλουν, αφιερώνουν εξωσχολικό χρόνο για να διδαχτούν. Και εμείς, οι γονείς, αρκετό χρήμα.

Τέλος, όμως και το πιο σημαντικό, τα παιδιά, όπως και όλοι μας, χρειάζονται χρόνο για ξεκούραση. Να γεμίσουν τις μπαταρίες τους. Να χαζέψουν. Να παίξουν.

Προσπαθούμε αυτές τις ημέρες, να βρούμε τις νέες ισορροπίες μας. Όσο ώριμος και αν είναι ο μικρός, θέλει επίβλεψη για να μην τεμπελιάσει. Να αφομοιώσει την γνώση. Να μην τα χάσει. Χαίρομαι, που μπορώ και είμαι στο πλευρό του. Αυτή την εποχή οι προτεραιότητες μου, άλλωστε, έχουν αλλάξει. Είναι η εποχή που η τίγρης ηρεμεί και φροντίζει την οικογένειά της. Όλα τα άλλα μπορούν να περιμένουν.

Άλλωστε το μεγάλο τιγράκι, για λίγο καιρό ακόμα θα την έχει ανάγκη.

Ήδη το ερωτικό στοιχείο έχει αρχίσει να τον κατακλύζει και να του φουντώνει τη διάθεση να κατακτήσει...τον δικό του κόσμο.

Τι όμορφο ταξίδι στον χρόνο...