ΕΚΠΑΙΔΕΥΩ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΑΙΔΕΥΩ

Η οργή μου για το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, δεν είναι άνευ λόγου και ουσίας.

Είναι αποτέλεσμα βιωματικής εμπειρίας.

Στο Γυμνάσιο του μεγάλου μου γιου, η δυσλεξία, που έχει το παιδί, αντιμετωπίστηκε σαν λέπρα.

Από διευθύντρια και καθηγητές. Ο μαθητής με δυσλεξία ήταν  για αυτούς  ανεπιθύμητος στο σχολείο, γιατί οι ίδιοι δεν γνώριζαν πως λειτουργεί ο εγκέφαλός του και φυσικά δεν ήθελαν να εκπαιδευτούν καταλλήλως. Δύο χρόνια τον άφηναν μετεξεταστέο τα καλοκαίρια, με τεράστιο ψυχικό και οικονομικό κόστος για όλη μας την οικογένεια. Έκανα καταγγελίες παντού. Έφτασα μέχρι και στο υπουργικό γραφείο, για να πάρω την απάντηση:

"Έχετε απόλυτο δίκιο, αλλά δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα.

Δεν μπορούμε να αγγίξουμε τους εκπαιδευτικούς. Υπάρχει περίπτωση διευθυντή , που έχουν υπογράψει  οι 199 από τις 200 οικογένειες που πάνε τα παιδιά τους στο συγκεκριμένο σχολείο κατηγορώντας τον ότι είναι βίαιος και παλαβός και δεν μπορούμε να τον παύσουμε..."!

Αυτοί που αξιολογούν τα παιδιά μας μέχρι σήμερα δεν μπορούν να ελεγχθούν από κανέναν.

Παιδεύουν αντί να εκπαιδεύουν, δουλεύουν ελάχιστες ώρες την ημέρα και απολαμβάνουν τις μεγαλύτερες διακοπές.

Η ΟΡΓΗ μου ξεχείλισε την περασμένη Παρασκευή, όταν έπρεπε να μιλήσω για το απολυτήριο του Γυμνασίου, (που φέτος μετά από πάρα πολύ κόπο εξασφαλίσαμε από τον Ιούνιο ) με την διευθύντρια. Ήθελε μάλιστα να της δώσω το τηλέφωνο του ειδικού συμβούλου, να τον καλέσει για να διαμαρτυρηθεί.

ΓΙΑΤΙ;

Γιατί λέει από Σεπτέμβριο ετοιμάζονται να της φέρουν στο σχολείο ένα παιδί...ΑΥΤΙΣΤΙΚΟ!

Σε ποια το είπε;

Την άφησα να ολοκληρώσει την σκέψη της, μήπως και καταλάβω το πρόβλημά της... πριν την στείλω στον Διάολο.

"Αν είναι δυνατόν να μας φέρουν στο Γυμνάσιο παιδί με αυτισμό! 

Να το στείλουν σε ειδικό σχολείο, μαζί με τα άλλα καθυστερημένα!

Σιγά μην μπορέσει να μάθει μαθηματικά και Αρχαία αυτό το παιδί.

Άσε που θέλουν να έρχεται και με δικό του δάσκαλο στην τάξη...Από που και ως πού;"

Η αντίδρασή μου ήταν για άλλη μια φορά εκρηκτική...

"Κυρία Κ. είτε σας αρέσει, είτε δεν σας αρέσει, αυτό ορίζει ο νόμος. 

Δεν έχετε δικαίωμα να απορρίπτετε ή να πολεμάτε μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες. 

Δυσλεξία ή αυτισμός δεν έχει σημασία. 

Προφανώς δεν ξέρετε τίποτα για τον Αυτισμό, όπως δεν ξέρατε τίποτα και για την Δυσλεξία. 

Αν οι ειδικοί κρίνουν πως το παιδί μπορεί να παρακολουθήσει κανονικό Γυμνάσιο, είστε υποχρεωμένοι να το δεχτείτε, να το αγκαλιάσετε και περισσότερο από να το διδάξετε...

 να κοιτάξετε να διδαχτείτε από αυτό. Μόνο να μάθετε μπορείτε, γιατί ΕΣΕΙΣ εκεί έχετε

 ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ! Ο νόμος λέει πως μπορεί να έχει δίπλα στο θρανίο του τον ειδικό δάσκαλο, 

και ας μην σας αρέσει καθόλου να υπάρχει ένας ενήλικας μέσα στην τάξη που θα κρίνει τόσο τον τρόπο διεξαγωγής του μαθήματος όσο και την συμπεριφορά των καθηγητών σας". 

Ο τόνος της φωνής μου και η προφανής ευαισθησία μου επί του θέματος την έκαναν να μασήσει τα λόγια της και να κάνει μια στροφή 180 μοιρών.

"Δεν με καταλάβατε, δεν έχω πρόβλημα... εγώ το παιδί να βοηθήσω θέλω..."

Άρχισε τα σάπια...η απόλυτη υποκρισία!
Για να ακούσει και τον επίλογο.

"Κυρίως...σταματήστε να δημιουργείτε θέμα από τώρα, διότι αντί να ενσωματωθεί το παιδί ομαλά τον Σεπτέμβριο, με την φήμη -που ήδη βγάζετε- θα ψάχνουν όλοι, με το που θα ανοίξουν τα σχολεία, ποιο είναι το ΑΥΤΙΣΤΙΚΟ".

Μέσα από αυτό το blog δηλώνω και κάνω την καταγγελία δημοσίως. Αν το αυτιστικό παιδάκι αντιμετωπίσει οποιοδήποτε πρόβλημα τον Σεπτέμβριο στο 2ο Γυμνάσιο Π, από την συμπεριφορά της διευθύντριας Ξ. Κ και των υπολοίπων καθηγητών είμαι στο πλευρό των γονιών του, αλλά και στην διάθεση της δικαιοσύνης.
Επωνύμως, χωρίς φόβο ή πάθος.

Αυτοί , με τα μυαλά που έχουν... 
σίγουρα δεν εκπαιδεύουν...ΠΑΙΔΕΥΟΥΝ.

Και κάποια στιγμή θα πρέπει να πληρώσουν την άγνοια και τον ρατσισμό που δείχνουν απέναντι σε όποιον διαφέρει...
Να τιμωρηθούν...
Παραδειγματικά
ή να συμμορφωθούν - μορφωθούν
Επιτέλους!