ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ...

Νύχτες με πανσέληνο

με τα μάτια στραμμένα ψηλά

ψιθυρίζω τους στίχους

και νιώθω την ψυχή μου να γαληνεύει.

Σαν υπόγειο ρεύμα που

πάντα με ενώνει

με τις βαθύτερες ανάγκες

και τις μεγαλύτερες αξίες της ζωής...

Μοιραστείτε τις και εσείς!

Μ'αρέσει να μην λέω πολλά,

μην λέω πολλά...

Μ'αρέσει να κοιτάω ψηλά,

κοιτάω ψηλά στ'ατέλειωτα τραγούδια...

Με την σκιά μου να πετώ,

να πετώ να πιάνω αστέρια στο βυθό

στο βυθό,βυθό της μουσικής σου...

Κι όταν θα πέφτει η παγωνιά,η παγωνιά

να κάνω κύκλους σαν ολό,ολογιομό

φεγγάρι στη σκηνή σου...

Να'ταν τα φώτα τα θαμπά,τα θαμπά

να 'ταν αστέρια φωτεινά,φωτεινά

στα χέρια να σ'αφήσω...

Μ'αρέσει να μην λέω πολλά,

μην λέω πολλά...

Μ'αρέσει να κοιτάω ψηλά,

κοιτάω ψηλά στ'ατέλειωτα τραγούδια...

Με την σκιά μου να πετώ,

να πετώ να πιάνω αστέρια στο βυθό

στο βυθό,βυθό της μουσικής σου...

Κι όταν θα πέφτει η παγωνιά,η παγωνιά

να κάνω κύκλους σαν ολό,ολογιομό

φεγγάρι στη σκηνή σου...

Να'ταν τα φώτα τα θαμπά,τα θαμπά

να 'ταν αστέρια φωτεινά,φωτεινά

στα χέρια να σ'αφήσω...

Μάτια μου ψάξε να με βρείς,

ψάξε στους δρόμους της σιωπής

μονάχος θα σβήνω την μορφή μου...

Μουσική - στίχοι: Υπόγεια Ρεύματα, από το δίσκο "Ο μάγος κοιτάζει την πόλη"...