HELENA'S MAD SECRET CONCERT

Ώρα 4. Το τηλέφωνο χτυπάει. Με ενημερώνουν τελευταία στιγμή για την τοποθεσία και την ώρα της μυστικής συναυλίας της Έλενας Παπαρίζου στο πλαίσιο των MAD SECRET CONCERTS. Ώρα προσέλευσης 8. Διεύθυνση, Βασ. Σοφίας 112. -Τι ακριβώς είναι εκεί; Ρωτάω. -"Ένα εγκαταλελειμμένο μεταλλικό κτήριο..." μου αποκρίνονται... -"Το γνωρίζω, ευχαριστώ πολύ". Η αλήθεια είναι ότι πάντα ήθελα να εξερευνήσω αυτό το χώρο, που μεγαλεπίβολα προοριζόταν για εμπορικό κέντρο με κινηματογράφους. Τα συμφέροντα της περιοχής όμως... (νοσοκομεία, Αμερικανική πρεσβεία, άλλοι κινηματογράφοι, κάτοικοι και μαγαζάτορες της περιοχής) αντέδρασαν. Κατέφυγαν στο Συμβούλιο Επικρατείας και το κτίριο έμεινε μισοτελειωμένο να θυμίζει φάντασμα. Ακόμα και αν δεν τρελαινόμουν για την μυστική βραδιά της Παπαρίζου, με έφαγε η περιέργεια για τον χώρο. Πήγα, με την ευχή βέβαια να μην πέσει κανένας σωλήνας στο κεφάλι μας. Ο χώρος είναι δίπλα στο Ιπποκράτειο νοσοκομείο, από την πλευρά που βρίσκετε το εκκλησάκι του Αγίου Λουκά. Ένα σεπτό προσευχητήριο. Η αναμονή στην είσοδο του γκρι πολυχώρου, ήταν αντιστρόφως ανάλογη του κόσμου. Λίγος κόσμος, μεγάλη αναμονή. Περιέργως. Όση ώρα περιμέναμε πάντως, τίποτα το ιδιαίτερο δεν συνέβη. Ούτε διαμαρτυρίες, ούτε εντάσεις. Μπαίνουμε μέσα. Εσωτερικά, οι βαριές εργασίες έμοιαζαν ολοκληρωμένες, αλλά το γκρι που επικρατεί σε γιαπί κυριαρχούσε και εκεί. Το μόνο χρώμα, η λίγη ζωή, είχε προστεθεί για τις ανάγκες της συναυλίας. Μετά τις 9 ανεβαίνει στην σκηνή η Έλενα. Το καλό με αυτές τις συναυλίες είναι πως οι performers δεν παρουσιάζουν δικά τους έργα. Αλλά, διασκευές. Αγαπημένων σε εκείνους και σε όλους τραγούδια. Προσπαθώ να ανεβάσω μικρά βίντεο από της συναυλίας, να απολαύσετε και εσείς την καταπληκτική φωνή της Έλενας σε τραγούδια όπως το wicked game ή το Zombie, αλλά κάνει δέκα ώρες το blogger. Δεν ξέρω καν αν θα ολοκληρωθεί η φόρτωση. Ας ελπίσουμε... Η Έλενα ήταν πολύ καλή. Και ανέδειξε όχι μόνο άλλες πτυχές του αδιαμφισβήτητου ταλέντου της, αλλά και νέα ανερχόμενα αστεράκια. Δύο μπάντες που δεν είχα ξανα-ακούσει και με εξέπληξαν ευχάριστα. Άπαντες. Οι De Niro αν κατάλαβα καλά τον όνομα και οι 15-50 (Σαν target group μου μοιάζει αυτό...) Με την αδέσμευτη συνοδό μου είχαμε συνωμοτικά συμφωνήσει... Μόλις τον είδαμε! Πολύ πριν ανέβει στην σκηνή... πως ο τραγουδιστής των De Niro είχε κάτι το ελκυστικό. Αδέσμευτη είπαμε είναι η κοπέλα... Το μόνο κακό στο όλο θέμα της "μυστικής συναυλίας" ήταν ο ήχος. Δεν ακουγόταν καθόλου καλά. Για να μην πω σχεδόν καθόλου σε ορισμένα σημεία στο μπαλκόνι. Ίσως να διαχεόταν στους διάφορους ορόφους τους εμπορικού κέντρου φάντασμα, πάντως σε εμάς καλά καλά δεν έφτανε. Αν δεν ήσουν μπροστά στα ηχεία δεν έννοιωθες την μουσική να σε δονεί. Αυτή βεβαίως ήταν η άποψή μου. Διότι όπως πληροφορήθηκα σήμερα...έξω από τον χορό...έτριζαν λέει τα κόκκαλα του Όσιου Λουκά! Τα οποία τυχαία τα είχαν φέρει με κάθε τιμή, δίπλα, στο σεπτό εκκλησάκι... από την Θήβα για ολονυχτία. Άκουσον. Άκουσον! Τώρα ποιος άκουσον και τι άκουσον δεν ξέρω ακριβώς... Ποιος θα το περίμενε! Πάντως η Έλενα πολύ - πολύ σεμνά, στην ώρα επάνω, έκλεισε την συναυλία, περί της 10 και μισή. Λέγοντας πως πλησιάζει ώρα κοινής ησυχίας και είναι δίπλα νοσοκομεία. Είναι πάντα τόσο γλυκιά. Προσωπικά, θα ήθελα μια τέτοια κόρη. Το σεβαστήκαμε όλοι και αποχωρήσαμε άνετα και ωραία, αφού ακούσαμε και το εθνικό μας Number One σε rock version και σόλο ηλεκτρικής κιθάρας στο σημείο της Λύρας. Ούτε και αυτό το βλέπω να ανεβαίνει για να σας κεράσω βιντεάκι . Πάντως αν θέλετε την ταπεινή μου άποψη... Δεν έγινε τίποτα το ανόσιο. Και αν ακουγόταν λίγο μπιτ από δίπλα, την ώρα της λειτουργίας, δεν νομίζω πως ο Όσιος θα είχε καμία αντίρρηση. Στην θέση του θα ήθελα να είμαι δίπλα , με την Έλενα, να ακούσω κάτι διαφορετικό και να ευλογήσω μια νέα χαρισματική ύπαρξη. Αν όντως έτριζαν τα κόκαλα όπως υποστήριξαν ορισμένοι θερμοί, μάλλον ήταν γιατί άρχισαν τον χορό!