POOR PARADISE

Υπάρχει ένα παραθαλάσσιο μπαρ σε ένα εξωτικό νησί της θάλασσας του Ανταμάν. Λέγετε Hippies bar. Κάθε φορά που έχει Πανσέληνο, μα και όταν το φεγγάρι μοιράζεται στην μέση, η νύχτα εκεί ιδρώνει από τον χορό και από την ζέση. Βουτιές κορμιών, στην θάλασσα. Αντανακλάσεις φωτός, φωτιάς και αστεριών. Φωτεινές στο σκοτάδι, σαλεμένες, στιγμές. Πιο ισχυρές, κι από τσουνάμι. Ξαφνικά τα σύνορα, άρχισαν να φλέγονται. Το ταξίδι έως εκεί τώρα δεν μοιάζει με αναψυχή, αλλά με πολεμική αποστολή. Μια χώρα με χρυσό παρελθόν, αλλά παρόν...εν βρασμώ. Ο δικός της Πρωθυπουργός... προτίμησε να μαγειρεύει σπεσιαλιτέ με κάρρυ σε τηλεοπτική εκπομπή, από το να κυβερνάει μια χώρα σαν την Ταυλάνδη! Έβλεπα τώρα στις ειδήσεις την πρωτεύουσα Μπανγκόγκ να φλέγεται. Οδομαχίες,ξύλο, καπνογόνα. Φανταζόμουν τις αντιδράσεις των πλανόδιων και των εκδιδόμενων κοριτσιών. Κακή εποχή για ταξίδι εκεί, λένε τα ταξιδιωτικά γραφεία. Εκδιδόμενη ταξιδιωτική οδηγία. Υπάρχει άραγε ο παράδεισος του φτωχού ή μόνο η κόλασή του;